aslen mimar olan ertuğ uçar'ın yazdığı kitaplardan "dünyayı seyretmek için bir yer", deniz fenerlerinden esinlenerek yazdığı belgesel ve kurgusal hikâyelerden oluşuyor. bugüne kadar okuduğum en güzel öykü kitaplarından diyebilirim. kitapta sadece öykü değil, aynı zamanda deniz fenerleri hakkında gayet detaylı bilgiler de var. kitabın sonunda ülkemizin önemli fenerlerinin kısa biyografileri ile birlikte gezi önerilerini de bulabilirsiniz. aslında bu küçük ama dopdolu kitap, benim okuma deneyimime göre, bugüne kadar karşıma çıkan en çarpıcı kitaplardan biri çünkü kurgusal olanla belgesel/gerçek olanın bu kadar iyi birleştirildiği çok az metin vardır. tür olarak aynı olmamasına karşın hemen aklıma herman melville'in moby dick'i geliyor. melville, bu kitapta sadece ishmael'in hikâyesini anlatmaz, aynı zamanda dönemin balinacılığı hakkında bir yığın bilgi de verir. benzer şekilde, ertuğ uçar da bu küçük ama bana göre dünyayı deniz fenerlerinden anlattığı kitabında bunu denemiş. ve bence başarmış. kitabı belki bu kadar çok sevmemin bir nedeni de denizciliğin eski mesleğim olması olabilir. en romantik dönemlerimde denizde, gemilerde çalışırken vardiyada deniz fenerlerini ve içindeki muhtemel hayatları düşündüğüm çoğu anlarda, hep bir fener bekçisi olmak istemiştim. gençlikten kalan fener hayatlarına duyduğum ilgi, merak ve özlemle bu kitaba kavuşunca, uzun süre ayrı kalmış sevgililer gibi aşkla birbirimize sarıldık. daha ne olsun!
