Esad Feyzi (d. 1874, Gömeç, Ayvalık – ö. 1902, İstanbul), Osmanlı hekim. X ışınlarını Türkiye’de ilk kez tıpta tedavi amacıyla kullanmış, bu konuda ilk Türkçe kitabı yazmıştır. Davutpaşa Askeri Rüşdiyesi’ni, Kuleli Askeri Tıbbiye İdadisi’ni bitirdi. Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane (Askeri Tıbbiye) öğrenci- siyken, Alman fizikçi W. C. Röntgen’in X ışınlarını bulup özelliklerini açıklamasından bir yıl sonra, ilkel araçlarla bir röntgen cihazı kurdu. 1897 Osmanh-Yunan Savaşı sırasında yaralanan askerlerin vücudundaki kurşun ve mermi parçalarım röntgen ışınları ile saptayarak, ameliyatlarını kolaylaştırdı. Bunun, dünya tıp tarihinde, savaş yaralıları üzerinde yapılan ilk röntgen uygulaması olduğu kabul edilir. 1897’de yüzbaşı rütbesiyle Mekteb-i Tıbbi- ye’yi bitiren Esad Feyzi, aynı okulda fizik dersi muallim muavinliğine, Mekteb-i Tıbbiye-i Mülkiye’de de (Sivil Tıbbiye) ilmü’l- arz vel-maadin (jeoloji ve mineraloji) dersi muallim vekilliğine getirildi. Röntgen ışınlarını tanıtarak Tıbbiye’nin resmî ders programına girmesini sağladı. Tıbbiye’nin cerrahi kliniğinde kurduğu röntgen ışınlarıyla muayene şubesini yönettiği sırada, genç yaşta öldü. Esad Feyzi öğrenciliğinde, jeoloji ve mineraloji hocası İbrahim Lutfi Paşa’nm derslerinde tuttuğu notları, bu konuda yazılmış Fransızca kitaplardan da eklemeler yaparak İlmü’l-Arz vel-Maadin (1894) adıyla yayımlamıştı. En önemli yapıtı, 1898’de yazdığı “Röntgen Şuââtı ve Tatbikat-ı Tıbbiye ve Cerrahiyesi”dir. Tek nüshası bilinen bu yapıt, Türkiye’de röntgen konusunda yazılmış ilk kitap olmasına karşın henüz yayımlanmamıştır