SCHOPENHAUER dünya gurbetinin fotoğrafını çekiyor ve bize sılayı özleten o tatlı yürüyüşün yolunu gösteriyor:
“Varoluşumuzun kökeninde ‘ıstırap’ duygusu vardır.” Istırabı unutan, buraya alışır. Buraya alışan, buradan ötesini, bulduğundan fazlasını istemez olur. “Aşağı hayat”a razı oldukça, asıl hayattan uzaklaşır.