Her kafiyem kesildi canımdan kopan bir ah,
Her mısram gamınla gerilmiş birer sinir;
Ruhun bu ıstırâbımı duymaz mı bir sabah?
Ruhun ki içlidir, bir ufak sözden incinir.
(...)
Fışkırmak istiyor bileğimden benim bu kan:
Bir gün, gurûba karşı göçüp gittiğim zaman,
Yaklaş biraz mezarıma at sen de bir demet!