"Kelebeğin ömrüne sığdırılan neşeler kadar kısa ve içli olmalı insan. İnsan dediysem kendinden gidip ardında bıraktıklarının silik çığlıklarıyla kentin kalabalığına karışıp kaybolanlardan bahsediyorum."
Karanlık çökerken bu şehre
dolar kırık gönülden içeri gözyaşları.
Gecenin buğusu gökten damlar;
ırmak misali coşkun.
Sisli caddeler adını anımsamazken
gece şahit olur
geçtiğim sokakların her karşına.