Yaşadığımız dakikalarda sahi zannettiğimiz nice şeyler bir müddet sonra bize yalan görünüyor. Biz, bir nehir gibi durmadan akan, sahi dediğimiz bir şeyin peşinden koşuyoruz, nasıl o nehir denize dökülüp kayboluyorsa, sahi de deniz kadar derin, onun kadar geniş, bizi, onu içerek tatmak ve tanımaktan meneden acı bir boşlukla kayboluyor.
Sayfa 135