Francis Dupuis-Déri

Babama Anarşizmi Anlatıyorum author
Author
0.0/10
0 People
3
Reads
0
Likes
187
Views

Oldest Francis Dupuis-Déri Posts

You can find Oldest Francis Dupuis-Déri books, oldest Francis Dupuis-Déri quotes and quotes, oldest Francis Dupuis-Déri authors, oldest Francis Dupuis-Déri reviews and reviews on 1000Kitap.
Ahlaki açıdan Bakunin şunu da ekliyordu: "Tanrı varsa, insan köledir. İnsan zekidir, adildir, özgürdür, dolayısıyla tanrı yoktur." Bu bakış açısından, inançlı insanların birtakım değerleri anarşistlerinkiyle aynı olsa bile hem tanrıya inanıp hem anarşist olmak mümkün olmayacaktır.
Sayfa 148Kitabı okudu
"Kapitalizmin ürettiği tek şey yalnızca kendisine karşı isyan etmek için sebeplerdir. Tüm kapitalist üretimler acı yaratır."
Sayfa 160Kitabı okudu
Reklam
Emma Goldman özel mülkiyetin "insanların ihtiyaçlarının egemenliği, ihtiyaçları karşılama hakkının reddi" olduğunu söylüyor. Maaşlı insanların yılda 11 aydan fazla bir süre boyunca (Kuzey Amerika'da) haftada 35-40 saatlerini ne zaman uyanacaklarına, yemek yiyeceklerine (ve bazen ne zaman tuvalete gideceklerine bile), nasıl giyineceklerine, ne zaman, nasıl, kiminle konuşacaklarına, hangi işleri nasıl yapmaları gerektiğine, üretilen şeyin ne işe yarayacağına karar veren bir patronun altında çalışmaya ayırırlarken (neyse ki okul bizi buna hazırlıyor!) demokrasi içinde, özgür ve eşit haklara sahip olarak yaşadığımızı iddia ettiğimizi düşünürsek liberalizmin bugün hâlâ büyük bir aldatmaca olduğunu söyleyebiliriz. Bundan şunu anlıyoruz, çalışma hayatının kapitalist düzene göre organize edilmesi tahakküm ve sömürüden başka bir şey değildir. Kârın nasıl dağıtılacağına patronun karar vermesi de cabası.
Sayfa 161Kitabı okudu
Evet, artık refah devletinin, geniş bir orta sınıf ve emeklilik fonlarını büyük şirketlerin hisselerine yatıran sendikaların varlığı gibi sebeplerden ötürü gerçekliğin çok daha karmaşık olduğu doğru. Ama muazzam zenginliklerin hâlâ birbiriyle örtüşen çıkarları bulunan ekonomik sömürüden geçinen bir sınıfı meydana getiren bir avuç kişinin elinde toplandığı da doğru. Bu sistemin hâlâ başlıca iki sınıfı var, biri burjuvazi (büyük özel şirket sahipleri erkekler ve nadiren kadınlar), diğeri ise proletarya, yani zaman ve işgücünden başka değiştokuş edecekleri bir değere sahip olmayan insanlar. Bu, fabrikalar için olduğu kadar son derece bürokratikleşmiş büyük hizmet sektörü firmaları için de geçerlidir. Bütün bunlar anarşistler için kabul edilemez ve rezil şeyler.
Sayfa 162Kitabı okudu
Burjuvazi, yalnızca başkaları üretim fazlası yaratmak için çalışırsa var olabilecek bir lüks içinde yaşayan ceketli ve kravatlı hırsızlardan meydana gelir. Sömürü de zaten budur. Kendisi için çalışmaları, kendilerinin ihtiyaç duyduklarından fazla çalışmaları için başkaları üzerinde güç uygulamak. Ancak kapitalist sömürü sadece bireysel bir süreç değil. Prensip olarak ben kendi işimden ayrılabilirim, fakat sonra başka bir patronun iş yerinde iş aramak zorunda kalırım. İşgücü, serflerin veya kölelerin aksine “özgür”, ama bu özgürlük yalnızca sistem içinde geçerli: Zamanımı ve işgücümü maaş karşılığında patronlara satmayı reddedersem o zaman burjuvazi benim açlıktan ölmeme göz yummaya hazır. Alman anarşist Erich Mühsam da şöyle diyor: "Eğer komünist anarşi için çalışıyorsak bu zenginliği değil, yoksulluğu ortadan kaldırmak içindir."
Sayfa 162Kitabı okudu
...anarşistler ile Marksistler arasındaki temel farklılıklardan bahsedelim. Her iki akım da devletin ortadan kaldırılmasını istiyorsa da anarşistler bunun mümkün olduğunca çabuk gerçekleşmesi gerektiğine inanırken, Marksistler devleti kapitalizmi ortadan kaldırmak için kullanmanın mümkün olduğunu ve burjuvazi yenildikten sonra devletin kendi kendine çözülmesini beklemek gerektiğini düşünüyor. Anarşistler, bir partinin ve özellikle parti yönetiminin devrimci harekete herhangi bir şey dikte etmesini istemezken Marksistler proletaryayı gözetim altında tutmak ve ona liderlik etmek konusunda komünist partilerin rolünü zaruri görür.
Sayfa 170Kitabı okudu
Reklam
Geri15
59 öğeden 51 ile 59 arasındakiler gösteriliyor.