"Yolculuk yapmak, dünyay gezmek isterdin.
Ama o mutluluklar yasayamadim. Hayata yeniden baslama imkanım olsa belki baska bir yoldan gider, aci ve tatlı ne varsa tadıp insanlarin ne dediginden, ne düsüneceginden korkmazdim. Simdi
hayatimin bu son bölümünde 'niçin yasamadim' diye soruyorum
kendime. Su paslı çatinin, çatlamis yüksek kemerlerin altinda yürüdüm, uyudum, soldum. Bir de üç çocuk dogurdum." Lega’ya bakti: "Onlardan da sade biri kaldı." Kurumus dudakar gülümserken açildi: "Bütün ömrümden geriye kalan."