Georges Lefebvre Posts
You can find Georges Lefebvre books, Georges Lefebvre quotes and quotes, Georges Lefebvre authors, Georges Lefebvre reviews and reviews on 1000Kitap.Ulusun büyük çoğunluğu bu politikalara düşmanlık duyuyordu. 1789'dan beri Üçüncü Tabaka'ya direnenler ya da kişisel çıkar ve özsaygı sorunlarından, kraliyere bağlılıktan, direnişçi rahiplere sadakatten ve dini duygulardan, "tarım yasası" korkusundan dolayı yavaş yavaş Devrim'e cephe alanlar
olmuştu. Aynı durum, ilkesel olardk Devrim'e sadık kalmalarına rağmen girişim ve kar özgürlüğüne yeniden kavuşmayı yürekten dileyen ya da daha da sık olarak, bıkkınlık hisseden ve barış isteyen birçokları için de söz konusuydu. Sayıları bir milyon olarak tahmin edilen kulüp üyesi Jakobenler bile kendi aralarında anlaşamıyorlardı. Zanaatkar ve dükkan sahipleri, fırsatını bulduklannda azami fıyat uygulamasına uymuyorlardı; hayal kırıklığına uğrayan ve komiteleri liderlerini cezalandırmakla suçlayan Baldırı çıplaklar ise
atölyelerde gizlice toplanıyor, çeşitli olaylar yönetime soğuk durduklarını kanıtlıyordu.
Cumhuriyet, kendisini kuran halkın yardımını artık geri çeviriyordu ve temsil ettiğini ileri sürdüğü sınıfın büyük çoğunluğu ise ona düşmanlık besliyordu. Yöneticiler ancak seçim yoklamalarında hile yaparak ya da kendi anayasalarını açıkça çiğneyerek iktidarda kalabildi. Direktuvar zorunlu olduklarına
kanaat getirdiği ayrıcalıkları (bağımlı cumhuriyetleri donattığı kurumlar bunun göstergesidir) edinemezken yasama erki Konsüllük döneminin kendisine ayırdığı esarete doğru yol aldı.
Fransız ihtilali ,Jakoben dönemi
jakobenlerin elinde yeniden otoriter bir hal aldı. Personel belli bir ölçüde demokratikleşti. Bu şekilde toplumsal demokrasinin niteliklerinden bazılarına sahip oldu. Devrim hükümetinin kısa hayatı sırasında burjuvazinin 1789'da soylu ayrıcalıklarını ortadan kaldırmak için ilan ettiği
haklar eşitliğinin gelecek için sunduğu sonsuz imkanlar bir an
İlk Terör Jirodenleri ürküttü ve bundan böyle diktatörlüğe karşı olmalarına yol açtı.
Özellikle ekonomik özgürlük onlar için bir dogma teşkil ediyordu . Montanyarlar ise aksine Baldırı çıplaklarla çıkar ortaklığı yaparak Konvansiyon'u Devrim hükümetini kurmaya zorladılar, bu hükümete ekonomik yönetimi verdiler, yönetimi müttefikleriyle paylaştılar ve halk sınıflarının da devrimden çıkar sağlaması gerektiğini kabul ettiler.
Devrimci burjuvazi, yeni düzenin ilkelerini ilan etmesinin ardından bireyin özgürleşmesinin doğum ve ayrıcalık üzerine kurulu toplumsal, hiyerarşik ve korporatif yapının yıkılınası sayesinde gerçekleşeceğini savunmaktan
vazgeçmedi. Bireyciliğin soyut ve zaten ütopik olduğu; insanların çıkarları, inançları ve zevkleri doğrultusunda çok geçmeden bir araya gelmeleri gerektiği söylendi. Aslında burjuvazi kendi çıkarına olması şartıyla birleşmeye
kesinlikle karşı değildi. Egemenliği sağlandıktan sonra birçok birliği yeniden açacaktı. Buna karşın egemenliği sağlamak için önce ona engel olan her şeyin ortadan kaldırılması gerekiyordu
Babeufçülük, döneminin damgasını taşıyordu: Köylü tarlasını sürmeye devam edecek ve ürününü ortak ambara getirecektir; bu doktrin, kapitalist yoğunluğu henüz bireyselliği sarsınayan ürünü değil, paylaşımı hedef alarak
ütopik kalmayı sürdürüyordu. Buna rağmen ana hatlarından birçoğu bazı şeylerin habercisiydi. Proje, emekçi sınıfının "en iyi kılavuzu" olan çıkarı başvuruyor ve bununla birlikte özgürleştirilmesi söz konusu olan köleleştirilmiş halka bel bağlamadan devrimcilik görevini başkaldırıcı bir azınlığa
veriyordu.