Georges Lefebvre Gönderileri
Georges Lefebvre kitaplarını, Georges Lefebvre sözleri ve alıntılarını, Georges Lefebvre yazarlarını, Georges Lefebvre yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Devrim varoluş mücadelesi veriyor ve bu zorunluluk, olağanüstü önlemleri meşru kılıyordu. Cumhuriyet zafere ulaşıp barışa kavuştuğunda, anayasal yönetim yeniden egemen olacaktı. "Konvansiyon'a rehberlik etmesi gereken siyasi ahlak ilkeleri," Robespierre tarafından 2. Yıl'ın 17 Pluviôse (5 Şubat 1794) tarihli raporunda açıklandı. "Halk Hükümeti'nin barış sırasındaki direniş gücü erdem ise, halk hükümetinin Devrim sırasındaki direniş gücü hem erdem hem de terördür. Terör olmadan erdem ölümcülleşir; erdem olmadan Terör gücünü yitirir. Terör, çabuk, katı ve esnemez adaletten ibarettir; öyleyse erdemin bir uzantısıdır. Özel bir ilkeden ziyade, vatanın en adi ihtiyaçlarına uygulanan genel demokrasi ilkesinin bir sonucudur."
Sayfa 375Kitabı okudu
Hükümet yetersiz kaldığında, cumhuriyeti 1793 yazında kurtaran şey, Jakobenlerin ve temsilcilerin inisiyatifleri oldu. Bunlar ulusal birliği yeniden sağladılar, ordulara asker alıp bunları donattılar, halkı beslediler.
Sayfa 358Kitabı okudu
Bu haberin üzerine Komite'ye karşı büyük bir baskın hazırlandı. Thuriot istifasını verdi ve 25 Eylül'de tartışmayı genişleterek güdümlü ekonominin kök satışını ve Baldırı çıplakların ileri gelenlerin aleyhine gittikçe artan nüfuzunu eleştirdi. Konvansiyon Thuriot'yu alkışladı ve Briez'i Komite'ye aldı. Robespierre olan bitenlere karşı çıktı. Eğer durum buysa, İttifak'ın Komite'yi yenilernesi gerekiyordu. Bu onun en güzel nutuklarından birisi oldu. "Size gerçeğin bütününü vaat ettim; bu gerçeği size söyleyeceğim: İttifak, sarf etmesi gereken tüm çabayı sarf etmedi.. . Size şunu açıklıyorum: Düşmanın Valenciennes'e girdiği sırada orada bulunan kişi, Kamu Selameti Komitesi'nin üyesi olmaya layık değildir ... Kulağınıza acımasızca gelebilir; ama bir yurtsever için bundan daha acımasızca olan, iki yılda 100 bin insanın ihanet ve zaaf yüzünden öldürülmüş olmasıdır; bizi yıkan, hainler karşısındaki zaafımızdır." Şaşkınlığa uğrayan İttifak, Komite'ye tüm güvenini koruduğunu duyurdu; fakat milletvekilleri, kendilerini böylesine kesin ve açık bir biçimde sorumluluklarını üstlenmeye mecbur eden kişiyi asla affetmediler. Buna "fikir diktatörlüğü" adını verdiler.
Sayfa 353Kitabı okudu
Robespierre
Arras'ta doğan, bu şehirdeki Louis-Ie-Grand Koleji'nde parlak bir öğrencilik döneminden sonra Genel Meclis'e milletvekili olarak girene kadar burada saygın bir ün yapmış olan Maximillen Robespierre, demokratik ilkeleri Jakobenler Kulübü'nün bir üyesi olarak Kurucu Meclis önünde ve basında yılmaz bir biçimde savunarak, devrimci halkın saygısını
Sayfa 348Kitabı okudu
Önce ekonomi
"Fransız cumhuriyetçileri olduğumuzu ilan etmek yeterli değil; halkın da mutlu olması, ekmek yemesi gerekir; çünkü ekmeğin olmadığı yerde kanun, özgürlük ve cumhuriyet de olmaz."
Sayfa 326Kitabı okudu
"Ulusal Konvansiyon, Fransız halkı adına, özgürlüklerine kavuşmak isteyen tüm halklara kardeşliğini ve yardımını sunacağını ve yürütücü erki, bu halkiara yardım etmek ve özgürlük davasından dolayı zarar görmüş ya da zarar görebilecek yurttaşları korumak için gerekli emirleri generallere vermekle görevlendirdiğini bildirir."
Sayfa 273Kitabı okudu
Kralın giyotine gitmesi..
21 Ocak sabahı Komün, kralın giyotinin kurulduğu yere kadar takip ettiği yol boyunca bütün ulusal muhafızları dizdi: XVI. Louis'nin kafası, Devrim Meydanı'nda kesildi. Birkaç istisna dışında ülke sessizliğini korudu; fakat olayın etkisi derindi. Bu ölüm cezasının etkileri daima tartışılacaktı. Bu, acıma duygusuna yol açtı ve kralcı fikirleri coşturdu. Yine de, monarşik duygunun ağır bir darbe aldığı kuşku götürmez. Bir kral, sıradan bir insan gibi infaz edilmişti. Krallık yönetimi, Devrim'in bile o zamana dek silemediği doğaüstü niteliğini sonsuza dek yitirdi. Bununla beraber o anda, sonuçları düşünen Fransızların büyük bir kısmı üzüntüye kapıldı: "Oy verenler" ve "bağışlama taraftarları" arasındaki nefret dinmez oldu. Avrupa, kral katillerine karşı yok edici bir savaş açma kararı aldı. Aslında kralın davası, barış elde etmek için az çok bilinçli bir biçimde karşıdevrimle uzlaşma eğilimi gösterenlerle ulusa zaferden başka kurtuluş imkanı bırakmayan uzlaşmazları birbirine düşürdü. "İşte hızımızı aldık," diye yazıyordu Pas-de-Calais milletvekili Lebas 20 Ocak 1793'te, "Geri dönüş yolu kesildi, ister istemez ilerlemek lazım. Artık şunu söyleyebiliriz: Özgür yaşamak ya da ölüm."
Sayfa 271Kitabı okudu
2 Haziran 1793'ten ve Jirondenlerin Konvansiyon'dan atılmalarından kısa bir süre sonra, Robespierre not defterine daha açık olarak şunları yazıyordu: "İç tehlikeler burjuvalardan kaynaklanıyor; burjuvaları yenmek için halkı birleştirmek gerekir."
Sayfa 262Kitabı okudu
Din elden gideyahh..
Ulusal Meclis 11 Ağustos'ta, arta kalan manastıdan kapattı; ayın 15'inde eğitim ve sağlık hizmeti veren papaz sınıflarını ortadan kaldırdı; direnişçi papazlara ilişkin, kral tarafından kabul edilmeyen karamarneyi yürürlüğe soktu. 26 Ağustos sürgünleri, tutuklamalar ve katliamlar direnişçileri yok etti ... Ulusal Meclis 20 Eylül'de, aylardır tartıştığı medeni kayıtların laikleştirilmesini oyla kabul etti. Aynı gün, boşanmayı serbest bıraktı. Böylelikle yeminli ruhhan sınıfı, tam da zafer kazanır gibi göründüğü sırada zarar gördü. Ruhban sınıfı üzerinde devlet gücü gittikçe daha ağır basıyordu. Ruhban sınıfının olağandışı geliriere sahip olması, görevlerinin dışında kilise kıyafetlerini giymesi, Katolikliğin kayıtlarını tutması, nikahları kanun tarafından öngörülenin dışında koşullara tabi tutması yani hoşanmış kişileri ve kendi rahiplerini evlendirmeyi reddetmesi yasaklandı. Çanlar ve gümüş eşyalar kiliselerden kaldırıldı ve bu mallar satışa çıkarıldı. Cumhuriyetçilerin yeminli Ruhban sınıfıyla ilişkilerinin kopması, artık bir an meselesiydi.
Sayfa 243Kitabı okudu