Dünyanın akıl yoksunu olarak göründüğü kişi için, dolayısıyla kendisi de akıl yoksunu olan kişi için, Tanrı vardır. Yahut aklın yokluğu, Tanrının varlığıdır.
Diğer kutupta ürkütücü bir canavarın gelişmesinin potansiyeli olarak biçimsizlik vardır: tehlikeli yeni sınıflar, uymayı reddeden kitleler, mikro-politik güvencesiz canavarlar.
“Mitlerden gelen ebedi yaşam beklentisi ve tutkularımızın en eski ve en güçlüsü olan var olma arzusu, Hades’te olanlardan korkmayan kitle için haz ve neşeyi üretiyor ve bütün çocukça korkuların üstesinden geliyor.”
Seçimler -tıpkı anketler, pazarlama, sendikal ve siyasi temsil gibi- insanın fikrinin önceden sorulmamış olduğu sorunlarla alakalı evvelden varılmış bir uzlaşmayı, önceden tesis edilmiş bir konsensüsü bir önkoşul olarak varsayar.
Köylüler, " kendinde bir sınıf" bile değildirler, kendi ortak durumlarının bilincine ulaşamaz ve yerel çatışmaların ötesine geçecek genel stratejiler geliştiremezler.
Post-Fordist kapitalizmin makinesel niteliği, bireylerin suç ortaklığını gerektiren bir dizi denetim mekanizmasını doğrudan baskının geleneksel sistemlerine ekler.