Sobanın kenarında eliyle diktiği minderlerde uyuklayan dostları geldi aklına, okşadığında çıkardıkları sesler başlı başına bir tedaviydi. O duyguyu, o sevgiyi tatmadan yaşayıp ölen insanlara hep acırdı.
Aç bir kedi yavrusunun cılız sesiyle yakarışını duymayan insan, insan mıydı gerçekten? İffet'e göre değildi. Allah'ın insana bahşettiği en güzel duygu merhametti, bu duygusunu hiç keşfedemeden göçüp gidenlere acırdı.