Haldun Taner'in "Sersem Kocanın Kurnaz Karısı" ve Güngör Dilmen'in "Osmanlı Dram Kumpanyası" oyunlarının ana konusu olan bir konu üzerinde kalem oynatmış Gökhan Eraslan. Ahmet Vefik Paşa'nın tiyatro aşkı o dönem devlet büyükleri arasında hiç rastlanmayan bir durumdur. Düşünün ki bir paşa kıt kanaat geçinen, derme çatma yapılarda oyun sahneleyen, belirli bir yeri olmadığından kumpayalarda ömür çürüten insanlara bir sahne yaptırıyor. Bununla da yetinmeyip temsillere seyirci topluyor, halka bildiri yayınlayıp tiyatroyu nasıl izlemeli, nerde alkışlanmalı, oyun esnasında neler kati suretle yapılmamalı tek tek öğretiyor. Bunların cereyan ettiği tarih -dikkat buyurun- 1879!
-İnadına tiyatro! diye bitiyor oyun!
Evet inadına tiyatro...
Yoklukların, sıkıntı ve baskıların, yalnızlığın çepeçevre sardığı küçük bir çocuktur tiyatro... Büyüyecektir ve yaşayacaktır...
Gökhan Eraslan abimizin bol bol üretmesi, yazması dileğiyle...
