İnsanın tüm nesnelerle aynı ontolojik düzleme getirilmesi, bir tür eşitlik hissiyatının yanı sıra, şeylerin kendilerinin başının çaresine bakabileceği, biz olmadan da evrenin devingen kalacağı ve işlerin yolunda gideceği fikri huzur veriyor açıkçası: Sanki bir Zen bahçesine bakıyoruz.