Boşnakları katleden Sırplara, sömürgeci Fransızlara-İngilizlere ve Türkleri soykırımdan geçiren Ruslara kimse kasap demezken tüm Batı medeniyetinin yerine koskoca nir günahkar - cani figürü olarak Hitler sunulmaktadır dünyaya. Bu psikolojik günah keçisi zokası yutulacak gibi değil.
Aşk bir boyun eğme biçimidir. Bir parça karanlık da barındırır içinde. İnsan, sesinin duyulmadığı dipsiz bir kuyuya düşmek istemez, ama nedense sürekli o kuyudan aşağıya doğru bakmak ister, gem vurulamaz bir arzudur bu. Kuyunun insanı içine çekmesi bir mutlu son değilse bile, beklenen sondur.
Her durumda sahadaki bir şey şiir. Çadırda, sokakta, dergâhta, zihinde, kalpte, mecliste ve pratik olarak "insanda" hayat bulan bir şey. Söylenen, yazılan ve okunan bir şey. Elbette bir üst dil ama gönül meselesinden beri değil asla.