Güzide Ertürk sözleri ve alıntılarını, Güzide Ertürk kitap alıntılarını, Güzide Ertürk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cehennemin yedi kapısından geçip yedi katını dolaşan nehir kan rengindeydi. Fokur fokur kaynıyor, kirli ve pis kokulu bir buhar yayıyordu. Çatık kaşları, kıvırcık sakallarıyla bir Zeus heykeli yüzüyordu içinde. Bir zamanlar bembeyaz olan mermer kapkara bir kömür parçasına dönüşmüş, alev alev yanıyordu. Bir He- ra heykeli de fokurdayan suyun içinde kararmıştı. İsa- Meryem ikonları; Lat, Menat, Uzza putları; yağda kavrulmuş irmik tatlıları; un kurabiyeleri; haçlar; kutsal taşlar, uğur paraları; dilek mumları; yeryüzünde boş yere adak adanıp secde edilmiş ne kadar cisim varsa, hepsi nehri doldurmuştu. Kömüre dönüşen bu lanetli nesneler kızgın suda sürükleniyor, uğranmadık bir köşe bırakmıyorlardı cehennemde.
Bir şeyler bulmak için değil, kaybolmak için yürü. Yürürken hikâyeni arkanda bırak. Ondan uzaklaşabildiğin kadar öteye git. Yorulduğunda tanımadığın bir ağacın gölgesinde soluklan. Gözlerini kapat.