Hale Dwoskin Sözleri ve Alıntıları
Hale Dwoskin sözleri ve alıntılarını, Hale Dwoskin kitap alıntılarını, Hale Dwoskin en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bastırma-İfade Döngüsünün Ötesi
Bir çocuğun yaşamının ilk iki yılında, çevredeki herkes onu yürümeye ve konuşmaya teşvik eder ve sonraki on sekiz yıl boyunca da herkes onu oturtmaya ve susturmaya çalışır.
Sayfa 34 - Bölüm 1Kitabı okudu
Sevgiyi Hep Yanlış Yerlerde Aramaktan Vazgeçin
Çoğumuz, sızdıran bir kabı dolduracak kadar sevgi talep eder dururuz. Dışsal bir kaynaktan her sevgi alıyormuş gibi göründüğümüzde, özellikle de başka bir insandan, sevginin kendi dışımızda bulunabileceği inancı daha da güçlenir. Bu yüzden sevgi ya da onay alma hissinin doğasına bir “sızıntı” vardır. Yaygın sızıntılar, sevgiyi kaybetme korkusunu, sevgisine ihtiyaç duyduğumuzu hissettiğimiz kişilere gücenmeyi ya da kızmayı ve doğamız gereği zaten olduğumuz sevgiyi görmemek gibi basit bir eylemi içeriyor.
Sayfa 278 - Bölüm 17Kitabı okudu
Kalbinde yalnızca sevgi barındıran tek bir insan,aktif olarak dünyanın sorunlarını düzeltmeye çalışan onca insandan çok daha fazlasını başarır.
Tam bir bırakmışlık hali içinde olduğunda, imkansız olan bile tümüyle mümkün hale gelir.
Şimdi,sıkışmışlığı değiştirme isteğini bırakabilirmiydiniz?
Bırakır mıydınız?
Ne zaman?
Şimdi nasıl hissediğinize bakın.Az önce kadar sıkışmış hissediyormusunuz?Daha azını mı hissediyorsunuz?Hangisi olursa olsun,değiştirme isteğine ilişkin hisler hala var mı ?
Onu değiştirme isteğini bırakabilir miydiniz?
Eğer yapabilseydiniz,yapar mıydınız?
Ne zaman?
Biz duygularımızdan, televizyon izleyerek, sinemaya giderek, kitap okuyarak, içerek, reçeteli ya da reçetesiz ilaçlar kullanarak, egzersiz yaparak ve türlü başka eylemlerde bulunarak kaçarız.
“Diyelim ki yalnız olmaya direniyorsunuz, yani bir ilişkinizin olmamasına.
Bir ilişkiye sahip olmaya da direndiğinize garanti veririm.
Bu konunun her iki yanını da salıverin ve yaşamınızda neler oluyor izleyin.”
Sayfa 104Kitabı okudu
“Kendi duygusal iyiliğimizin gereksinimlerini karşılamak yerine, başkalarının bizimle ilgili beklentilerini karşılamaktan sorumlu olduk.
Bu noktayı çok güzel tanımlayan bir söylem var:
Bir çocuğun yaşamının ilk iki yılında, çevredeki herkes onu yürümeye ve konuşmaya teşvik eder ve sonraki on sekiz yıl boyunca da herkes onu oturtmaya ve susturmaya çalışır.”
Sayfa 34Kitabı okudu