Hatice Cantürk

Annemin Yeleği yazarı
Yazar
0.0/10
0 Kişi
17
Okunma
0
Beğeni
153
Görüntülenme

Hatice Cantürk Sözleri ve Alıntıları

Hatice Cantürk sözleri ve alıntılarını, Hatice Cantürk kitap alıntılarını, Hatice Cantürk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Annem evimizdi,sobanın üzerinde cızırdayan güğümdü,kuzine sobanın içinde pişen kek kokusuydu.Banyodan gelen merdaneli makine tıkırtısıydı annem…
Merhaba kitapseverler #AnneminYeleği#Öykü#HaticeCantürk#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#Dram#Aile#alıntı "Annem evimizdi, sobanın üzerinde cızırdayan güğümdü, kuzine sobanın içinde pişen kek kokusuydu. Banyodan gelen merdaneli makine tıkırtısıydı annem. Hemen hemen her gün çalışırdı o makine." "Biz annemin çocuklarıydık; ben ,Nazan ve Suna. Babama göreyse üç kız Bir adam etmezdik. " Bir tane oğlum olsaydı da hiç kızım olmasaydı!" derdi. Anneme içki masası kurdurduğu her gece,biraz daha kayboluyordu hayatımızdan. Her içki şişesi babamı biraz daha küçültüyordu gözümüzde. Acizligini , sahte arkadaşlarının soğuk sözleriyle süslenmiş içki masalarında kapatmaya çalışıyordu." "Bizde dört kadın küçücük bir mahallede tıpkı diğer kadınlar gibi var olmaya çalışıyorduk; erkeklerin gölgesinde, erkeklerin sayesinde.." "Biz büyüdük,annem anneannemin ona bıraktığı mirasla büyüttü bizi: korku mirası. İnsandan korktuk,sesten korktuk, dışarı çıkmaktan korktuk, ölümden korktuk,sesten korktuk. Küçücük bir bahçeye hapsettik bedenlerimizi .Ya ruhlarımız? Küçük bir köyde yaşayan insanların tek tek kaleme alıyor. Aile bağının ne kadar değerli olduğunu , çocukların kurduğu hayal dünyasını belki bir gün gerçekleşir ümidiyle geleceğe olan hasretlerini nede sıcacık anlatıyor. Sağlıcakla ,kitapla kalın... @theseusyayınevi
Aylin Sezersan
Aylin Sezersan
Reklam
Her nefeste gökyüzüne baktım, gökyüzü de bana. Gökyüzündeki en büyük yıldızı aradım. Gökyüzündeki en büyük yıldız da annemi, çocukluğumu aradım. Kayan her yıldızda çocukça saflığımı, çocukça bir beceriyle yaptığım toprak köstebekler geldi aklıma...
Bizim içimizde terk edilmenin acısı varken onda da istediğini bulamamanın umutsuzluğu vardı.
Reklam
İnsandan korktuk, kadın olmaktan korktuk, ölümden korktuk, sesten korktuk, dışarı çıkmaktan korktuk. Küçücük bir bahçeye hapsettik bedenlerimizi. Ya ruhlarımız? Geceleri rüyalarda, hayallerde dolanan ruhlarımız...
Kıskanmanın insanın içine acıtan, hırsını, sahiplenme arzusunu arttıran tarafını hiç bilmedim, bilemedim.
Ben bildiğim geçmişten ise bilmediğim geleceğe atlamayı tercih ettim.
15 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.