Kadim zamanlardan beri ruhun önemi anlatılmış, iyilik ve kötülük, ruh üzerinden tanımlanmıştır. Yaşadığımız hayat, yediğimiz yemek, içtiğimiz su, ruhumuzu şekillendirmiştir. Ne yer ne içersek; ne söyler ne dinlersek o da ruhumuzu beslemiştir. Ruh nasıl beslenirse, karakter o minvalde şekillenmiştir. Ruhumuzun korunu alevlendiren, susan dilimizi söyleten bir besinimiz daha vardır: Bir amaç, bir hedef, boşa yaşanmadı bu hayat dedirtecek bir fikir… O buna mefkûre dedi. Bir ateşti amacı, hiç sönmemek üzere yakılan; ruhunu onunla besledi. O ruhtan, yorulmak bilmez kuvvetten, ölmek bilmez fikirden ve umutsuzluğu kabul etmez inançtan ve nihayet hep ateşli kanından bahsedeceğiz. Ziya Gökalp ve onun için Hayri Öztürk tarafından kaleme alınan Al Şafaktan Gün Batıya isimli kitaptan.
Devamını okumak için millidusunce.com/hani-ziya-gokal... ader
