Bir keresinde, çok sevdiğim biri bana "Duygular, hava olayları gibidir. Gelip giderler," demişti.
Eh, madem duygular hava olaylarına benziyor, o zaman ağlamak da yağmur gibidir.
Ağlayarak rahatladığımızda, gözyaşlarımızdan öğrenmemiz gereken şeyler olduğunu hatırlamalıyız. Gözyaşlarımız, içimizde bir yerlerde bizi kendimize bağlar. Duygularımızı dışa vurmayı, onları kimseyi incitmeden başkalarıyla paylaşmayı öğrenebiliriz.
Bazı fırtınalar kuvvetli ve gürültülüdür. Gökyüzü kararır, yağmur yağmaya başlar. Gök gürler, şimşekler çakar ve sanki fırtına hiç bitmeyecekmiş gibi gelir.
Oysa her zaman biter.