Bu kitabın okunmayışına şaşırdım, listeye eklenmesi gerekenlerden diye düşünüyorum ilgililer için.
''Oidipal kendiliğinden ciddi biçimde kopuk olan çocuğun kendiliği olamaz mı?
Özümsenmemiş şehvet ve düşmanlık duygularının egemenliğine giren, sevgi ve rekabet alanındaki birincil kendini ortaya koyması karşılık görmeyen çocuğun kendiliği olamaz mı?
Bir başka deyişle (çocuğun özlemlerinin hadım edilme korkusunun etkisiyle yıkıldığı yolundaki kavrayışıyla) klasik analizin dramatik, çatışma dolu Oidipus kompleksi, olgunlaşmaya ilişkin birincil bir gereklilik değil de yalnızca narsisistik açıdan rahatsız ebeveynlerin sık sık yaptıkları hataların sık rastlanan bir sonucu olamaz mı?'' diye soruyor Kohut ve cevap konusunda yargıları yok bir düşünme yolu açıyor bizlere özünde. Kavramsal olarak kendilik üzerinde duruyor.
