Helene L'Heuillet

Gecikmeye Övgü yazarı
Yazar
7.8/10
28 Kişi
265
Okunma
11
Beğeni
1.391
Görüntülenme

Helene L'Heuillet Sözleri ve Alıntıları

Helene L'Heuillet sözleri ve alıntılarını, Helene L'Heuillet kitap alıntılarını, Helene L'Heuillet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hüzün inceliklidir. Hüznün yarattığı uzaklaşma nitekim insanın başını kaldırmasına, düşüncelerini, davranışlarını, ilişkilerini özenle seçmesine vesile olur. Hüzün aşağılanmadan korur. Hüzün acılar gibi zihni karıştırmaz. Melankoli kadar sancılı değildir. Hüzünde ruhsal bir dönüşüm için gerekli koşullar olan dinginlik ve yatışma vardır. Değişmek için sakince kendi içine çekilmelidir. Hüzün bir geri çekilme sanatıdır.
Sayfa 75 - YKY
Kendimizle buluşmayı ıskalamak...
"Mekanda yolculuk ederken ulaşım aracı ne olursa olsun, zamanın geçtiğini hissetmekten başka ne yapabiliriz ki? Uçak yolculuğunda manzaraya, ekranda güzergahın yer yüzeyindeki eğrisine ve uçuş saatlerinin, dakikalarının geri sayımına bakmak ya da bunlardan gözünü ayırmamak dediğimiz şey budur. Film, hatta hiç bitiş deneyimi yaşatmadan zamanı yabancılaştırmaya katkıda bulunan televizyon dizileri seyrederek oyalanabiliriz. Ama bu durumda kendimizle buluşmayı ıskalarız. Bizi sürükleyen devinimi, dünyanın ve gezegenlerin devinimini, zamanın ve mekanın devinimini hissetmek için vakit ayırmazsak, artık hiçbir şey hissedemeyiz." -Helene L’Heuillet, Gecikmeye Övgü-Zaman Nereye Gitti? - YKY, syf: 77
Reklam
Gecikme ve uykusuzluk bize okumanın alanını açar.
"Bir gecikme durumunda insanın yanında her zaman bir kitap olmalıdır: Gecikme okumanın bir koşuludur. Gecikme ve uykusuzluk bize okumanın alanını açar. Metro arıza yapmış ne iyi, yeter ki ışıklar açık olsun. Kelimelere yeniden hakkı verildiginde ve bir başkasının sözlerinin akışı, sinir bozucu takıntılı düşüncelerin yerini aldığında uykusuz kalınmış, ne gam! Okumak gerçek deneyim paylaşımıdır. Hızlandırılmış hayatta yasaklanan, konuşmaya içkin deneyim paylaşımı yeniden uykuya kavuşmamızı sağlar." -Helene L’Heuillet, Gecikmeye Övgü-Zaman Nereye Gitti? - YKY, syf: 45
İnsan sadece kendisine ait olanı yönetebilir. Gecikmeyi göze almak kendi zamansallığını yeniden ele geçirmenin ilk evresidir. Bu zor ve kimi kez alınması imkansız bir risktir. Ama ruhsal açıdan hayatta kalmanın da bedelidir. Gecikme işimizi iyi yaptığımızda dahi ne olursa olsun bizi pusuda bekleyen şey olduğu için en iyisi, asıl olandan vazgeçmemek adına, onu kişisel bir karara dönüştürmeliyiz
Sayfa 30 - YKY
Bugün melankoli, kendi hayatının zamanından yoksun olmanın ne demek olduğunu anlamamızı sağlayan toplumsal bir semptom. Melankoli özellikle yabancılaşmanın ve hızlanmanın bir yüzü oldu. Hızlandırılmış toplum melankoliyi benimser, öyle ki kaybetmeyi her zaman tahammül edilemez bir şey olarak görür ama onun acısını çekmeyi yasaklar. Kaybımızın acısını duymamak için giderek daha hızlı yol alırız. “Kesinlikle arkaya bakma” yeni parola olmuş gibi. Artık kendimize acı çekmek için zaman tanımak istemeyiz. Gel gör ki melankoli daha güçlü; yine de acı çekeriz, hatta bazen neden acı çektiğimizi bilmemenin acısını çekeriz.
Sayfa 68 - YKY
Hüzün insanı sevince hazırlar...
"Zamanın geçtiğini hissetmek, kısaca hissetmektir. Rengin, kokunun, ısının duyumu, heyecanlanma kapasitesi zamanın geçişini hissetme yeteneğine bağlıdır. Duygulanmalarımız zamanlıdır. Zamanı kaybetmiş olan artık hiçbir sey hissedemez. Melankoliğin genellikle artık hiçbir şey hissetmemekten şikâyetçi olmasının nedeni budur. Zaman duygusunun kaybına genel bir duygu kaybı eşlik eder." -Helene L’Heuillet, Gecikmeye Övgü-Zaman Nereye Gitti? - YKY, syf: 77
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.