Mutluluk açısından, bekarlık en azından riskleriyle birlikte evlilikle aynı değerdedir;toplumsal iyilik açısından, evlilik her bakımdan bekarlıktan daha değerlidir. --O halde toplum evlilik kurumunu teveccühle ve sevgiyle donatırken haklıdır ÇÜNKÜ EŞLER KENDİLERİNİ ALDATAN BİR ESER OLUŞTURUYORLAR VE EĞER ÖNGÖRÜLMÜŞ VE KABUL EDİLMİŞSE, SAF BİR İYİYÜREKLİLİK, BİR FEDAKARLIK OLAN BU YANILSAMA, TOPLUMA FAYDALI BİR ESER, TANRI'YA BİR ARMAĞAN, TANRISAL İSTENCE BAĞLILIKTIR...
Hiçbir istek veya zorlama olmadan, benimle girmek istediği ilişki biçimini seçmeyi karşımdakine bırakmak ve onun uygun göreceği role girmek benim yapımda vardır. Beni sevmek istemeyen bunda özgürdür ve beni hiçbir zaman tanımak zorunda olmayacaktır.
Her varlık mutluluğu ancak sınırlı doğasından kurtulduğu ve sonsuzluk duygusunu hissettiği belli bir noktada buluyor ve bu nokta tam da BENİ içinde öldüğü noktadır... ÜST BİR VAROLUŞUN İÇİNDE ERİDİĞİNİ HİSSETTİĞİ NOKTADIR...
...halkın gülünç tarafı, önyargılara mutlak itaat, toplumsal kurmacaları değerlendirme yetersizliği ve kendi yarattığı fetişlere olan aptal saygısıdır.... Gerçek insanlığın dışında onda eksik olan tinsel özgürlüktür...
... taçlanmış, omuzu kalabalık beş altı rezilin evrensel huzuru elleri arasında tuttuklarını ve kaprisleri sonucu milyonlarca benzerimizi ölüme götürdüklerini düşündüğüm zaman, bu bende büyük bir öfkeye neden oluyor...