"Yaşlılar, hastalar, aciz kimseler her şeyden mahrum ve ümitsiz oldukları halde bile varlığa delâlet eden hayatı taparcasına severler. Büsbütün hayattan kesilmektense sürekli bir ızdırabı tercih ederiz. Acı çekmek hiç olmazsa yaşamaktan sayılır . Sürekli bir azap bile yokluk ülkesinin koltuğunda dinlenmeye tercih edilir."