Günümüzden geçmişe gidildikçe tarih namına bildiklerimiz birer mitolojik hikâyeye dönüşürler. Günümüzde ise tarihi olay olarak etiketlenirler. İsmi mitoloji veya tarih olsun asıl kimlikleri hikâyedir. Tabi hikâyelerin tamamına masal, rivayet, uydurma gözüyle bakmamız mümkün değildir. Çünkü bazıları öylesine gerçektirler ki gelecek nesillere ders olarak basiret sahibi insanlar tarafından sık sık tekrar ettirilir. Tarihi bir hikâyeden ders almak demek, bir nevi gelecekteki bir hatanın önüne geçmekle eş bir yerde.
Eserin yazarı Hüseyin Özdemir bir tarih öğretmeni ve tarihin nasıl öğretileceğini gayet iyi biliyor. Tarihi bilim yapan uzun sıkıcı malumatların yerine tarihi sevdiren kısa ve güzel hikâyelerle öğrencilerine sesleniyor. Tabii kitabın akademik beklentiyle yazılamaması onun kalibresini düşürmeye yetmiyor. Çünkü eserin içeriğindeki bilgi ağırlığı azımsanmayacak kadar çok. Hikâyeler sadece bilgi vermiyor. Ahlak, fazilet, erdem, basiret, feraset, dürüstlük, hakka riayet vb. birçok müstesna özellik hikâyelerle mesaj olup okuyanın ruhuna dokunuyor.
Hikayelerin sonuna eklenen veciz sözler ise hikayenin vermek istediği mesajı daha somut hale getiriyor. Tarihin ön okuması sayılabilecek bu eser bence öğrenciler kadar tarihe meraklı bütün kitlelere hitap ediyor. İyi okumalar.
