İbn-i Hacib asıl adı Osman bin Ömer bin Ebubekir olan Mısır'lı Kürt asıllı maliki fıkıh bilgini, dilbilimci ve yazar. Emir İzzeddin Selahi'nin hâcibi olduğu için İbn-i Hacib olarak anıldı. Künyesi Ebu Amr olup, lakabı ise Cemaleddin'dir. Nahiv ilmine dair meşhur El Kafiye adlı eseriyle tanınmaktadır
İbnu’l-Hâcib’(ö. 646/1249)in nahiv ilmine dair el-Kâfiye adlı eseri, alanında çığır açan bir risale olarak kabul edilmiştir. Bu eser, yazıldığı dönemin medreselerinde okutulmuş ve günümüz medreselerinde de halen okutulmaktadır. İbnu’l-Hâcib, eserinde önceki dilcilerin yöntemlerini geliştirmiştir. Bununla birlikte özgün bir çalışma ortaya koymayı başaran İbnu’l-Hâcib, kendinden sonra telif edilecek nahiv eserleri için örnek bir çalışma bırakmıştır. Ayrıca İbnu’l-Hâcib, bu eserinde gramer öğretiminde bir değişikliğe gitmiştir. O da Zemahşerî’nin el-Mufassal’ında birleştirdiği sarf ve nahiv konularını daha önce İbn Cinnî ve Ebû Osman el-Mâzinî’nin yaptığı gibi yeniden birbirinden ayırıp her birini ayrı ayrı kitaplar halinde yazmasıdır. İbnu’l-Hâcib’in el-Kâfiyesi, kendinden sonraki dilcilerin dikkatini celp etmiştir. Nitekim bu eser için yüz elliden fazla şerh yazıldığı söylenmektedir.
arapça öğrenmek ve kuranı kerime anlama ve anlam verme ylunda önemlibir basamak.
El-Kafiyeİbn-i Hacib · Sağlam Yayınevi · 19878 okunma