Ortadoğu ülkeleri açısından komünizmin, şeriat ile yönetilmekten daha önemli bir "tehdit" olduğuna kanaat getirildiği için ABD ile yakın ilişki içinde olan Ortadoğu ülkelerinin rejimlerinin niteliği gerekli ölçüde bir tartışma konusu haline gelmemektedir. (...) Bu bağlamda Ortadoğu’nun ABD şemsiyesi altındaki "makbul" rejimleri, "komünizm tehdidi" gerekçesiyle "lâiklik", "parlamenter demokrasi" ve "çoğulculuk" eksenli bir eleştirinin çerçevesi dışında kalırken, yalnızca Üçüncü Dünyacı refleks gösteren Mısır, Suriye, Irak ve Cezayir vb. ülkeler "otoriterlik" ve "totaliterlik" eleştirisinin merkezine oturmaktadır.