Isabelle Filliozat diyor ki..
Eğer çocuğunuz sosyalleşmekten kaçıyor ve arkadaşını eve çağırması rağmen onunla gerçekten de oynamak istemiyorsa sakin ve herşeyi tekbaşina yapıyor ise sizin onun duygularina yanit verdiginiz için her sorunu ben çözmeye çalışırım burada diyen çocuk travmatik süreçlerin başladığını açıklıyor kadın Böyle bir durum varsa bu yaşına kadar öğretmedigi eksik kavramlar olduğunu anlamıs olursunuz diyor. Ve gerçekten çok geç olmuş olabilirsiniz diyor.
Herşey yaşında güzel cümlesinde eklemekten vazgeçmiyor yazar. Her bölümde buna vurgu yapıyor geç kalınmış öğretiler felaketi doğrurur diyor...
Çocuklarınıza doğdukları andan itibaren onların gelişimine katkıda bulunmanız dileklerimde 5bine aşkın kitabı bağışaladıktan sonra insan sadece 5 kitap ile devam etmenin gururunu hüznün yaşıyorum.
Denemediğim Yol Kalmadı!
Son kitabımı bitirdim keşke bukadar edebiyat eserini ve roman okumadan ve bitirmeden önce kişisel gelişim kitaplarına ve çocuk eğitimi kitaplarına başlasaymışım 3 sene kendime kişisel gelişim alanında fırsat tanımak istedim..
İnsanlar iki yüzlü değildir sadece sen nasıl görüyorsan öyledir iki yüzlü görürsen. Bir süre sonra iki yüzlü olu verir ha bunu sen istedi veya kendi iste diye değil sen izin verdiğin içindir.
Isabelle Filliozat diyor ki
Of biran önce doğsa
Biran önce uyumayı öğrense
Bir an önce yürüse
Biran önce okula gitse
Biran önce tek başına herşeyi halletse
Diyerek büyütülmüş çocuklar travmatik süreçlerin parçası olmaktan başka hiç birşey olmaz demiş kadın daha ne desin bu kadın....
son olarak kitabıda bitirdim rahatladım.
Isabelle Filliozat diyor ki
Bu nu yapan çocuklar doğru ve iyi bir ailede olduklarına şüphelenmek gerektiğini açıklıyor. Arkadaşın oyuncağını alıp Bu benim diyen çocuk aslında gerçekten de yetişkinlerin anladığı gibi bu durumu anlamaz böyle sorunlar yaşayan çocuklar genelde arkadaşlarının ve ailedeki tüm herkesin yaptığı hareketleri sözleri birçok etrafındaki durumların olayların taklidini yaparlar bazen dil çıkarma Bazen arkadaşının yaptığı şeylerin aynısını yapma bazen de kavga ederken karşıdaki çocuğu taklit ettiğini görürüz. Çocuğun sırasını beklemesi onda çok zor duruma yaratır Bu yüzden bekleme eylemi çok büyük bir çaba gerektirir.buna ayna nöronları deriz.. sınırlarları gelistirmesi için ataerkil baba ve anneden birisi onaylarken diğeri onay vermez ise çocuk kimseye karşı sınır belirleyemez.
------]
gerisiniz siz hayal edin.... Arkadaşlar...