Yüzümüz, yeni kimliğimiz tercih edilmiyor. Görünmeyen yerlerde çalışıyoruz," diyor annem. "Makinelerin içinde,
konfeksiyonda. Kadınlarla ortak noktamız var ama." Karanlık olunca hepimiz eve gideceğimiz için seviniyoruz. Muhammed'le kapıda beklerken babamı, evimizin ışıkları yanınca karanlığı fark etmezdik. Her yerin karanlığı kendindenmiş meğer.