İnsan, birlikte yaşayıp alıştığı sevdiklerinden ayrı düşünce anlatılmaz bir sızı duyuyor yüreğinde. Hasret dediğimiz, kalbe durmadan batan, kanatan, acıtan bir hançer. O hançer, bir başka batıp acıtıyor, birlikte yaşayamadığı, oturup sohbet edemediği sevdiklerinden ayrı kalınca. Hele bir de buna ölüm mâni olmuşsa, yani biliyorsan ki bir daha hiçbir zaman onu görme, sohbet etme imkânın olmayacak.