Hakkında
Baran, 1989 yılında Malatya’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Ankara’da, lisans öğrenimini ise Nevşehir’de tamamladı. Meteoroloji, Ziraat ve Jeofizik bölümlerinde eğitim aldı. Kapadokya’da yerel basındaki görevlerinin ardından Anadolu Ajansı ve TRT’de yurt muhabiri olarak görev yaptı. Evli ve bir çocuk babası olan Baran, kamuda mühendis olarak görev yapıyor.
Unvan:
Yazar
Doğum:
1989
Okurlar
5 okur beğendi.
55 okur okudu.
1 okur okuyor.
25 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Afi Can İnsan Kampüsü öyküsü
"Sizin için insan ancak kullanışlı fikirleri,kar getirecek zenginlikleri ya da faydalanabileceğiniz bir güzelliği varsa iyilik yapmaya zahmet edeceğiniz bir varlıktır. Karşılıksız yapacağınız iyilikler birer ölü yatırımdır sizler için. Sizin için karşılıksız iyilikler söz konusu bile olamaz. Böylesi iyilikler zarar ettirir size, hatta bir düşküne yardım etmekle ona fenalık ettiğinizi düşünürsünüz. Herkes gibi adil ve dürüst yaşamasını engellemiş gibi hissedersiniz kendizi,sizin ulvi erdemleriniz bunu gerektirir.
Sayfa 52 - İnsan Kampüsü öyküsünden alıntıdır.
Geçmişten günümüze zaman yolculuğu yaparak perilerle çiftçinin dostluğunu, sevdiğine kavuşamayan aşıkların çilesini, göle dönüştürülen bir köyü, inançlarından vazgeçmediği için sürgün edilen kırk askeri, Kapadokyalı uçbeyi Digenes'in kahramanlıklarını, İsa'dan sonra bölgeye hıristiyanlığı yayan Aziz Yorgo, Aziz Çoban Manas ve Azize Nino'yu, sömürüye baş kaldıran Amaz köylülerini, Hacı Bektaş Veli'yi, Erciyes ve Hasan Dağlarının öykülerini ilgiyle okuyacaksınız.
Genç delikanlıdan etkilenen İmparator ona coşkuyla sarıldı:
- Cesaretin tüm ülkede konuşuluyor. Keşke Roma topraklarında senin gibi dört adamım olsaydı. Ma-jestelerinden ne dilersen sana bahşedeceğim, dedi.
İmparatorun bu konuşmasıyla gururu okşanan Digenes:
- Sizden hiçbir şey istemiyorum majesteleri, bana duyduğunuz sevginiz yeterli. Ordunuzun çok masrafı oluyordur. İstemek yerine vermek gerekir. Sizden yoksulları ve mazlumları korumanızı, kâfir-leri korkutmanızı ve Hristiyanları güçlendirmenizi istiyorum. Adalet silahınızı hiçbir zaman bırakmayın majesteleri. Ruhum bedenimde olduğu sürece sizinle birlikte savaşacağıma söz veriyorum, dedi.
Bir ağacın gölgesinde kaval çalan çobanı görünce durdu. Uzun uzun baktıktan sonra:
- Bu güzel sesi dilinden mi, yüreğinden mi çıkartıyorsun çoban?, diye sordu.
Çoban:
- Dil yüreğe bağlıdır, yürek aşkla dolup taşmazsa, dil nefesle bir olup bu sesi çıkartamaz, dedi.
Ertesi gün Ürgüp'e uçan güvercinler onu göre-meyince meraklandı. Mahsen’in evine uçtular. Pen-cerenin kenarına konduklarında ölü bir beyaz gü-vercini gördüklerinde ona bunu babasının yaptığını anladılar. İntikam almak isteyen güvercinler, zehirli bitkilerin tohumlarını toplayıp gizlice babasının ye-meğine koydular. Vicdansız babanın ölüm anını seyretmek için mutfağın penceresine dizildiler. Baba başına geleceklerden habersiz mutfağa girdi. Tabağındaki yemekten birkaç kaşık aldı. Kısa bir süre sonra yere yığılıp kıvranmaya başladı. Ölme-den önceki son sözü “Mahsen, beni affet kızım!” oldu.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
