İstanbula hiç gitmemiş bir insanın İstanbul günleri üzerine yayılan söylentileri üzerine yazmış olduğu ironiyi barındıran ve içinde erimiş gizli hüzün yüklü şiirlerini barındırıyor.
insanı seven ve topluma adanmış şiirlerinide barındırıyor.
şiirlerinde nedense belli olan bir hüzün var sanırım , İstanbulu duymuş ama onlarla yaşamaya çalışmış bir duygunun hüznünü yazmaya çalışmış . Bunun yanında insanın duyguları, sevgisi , savaşları , toplumu ilgilendiren yanlarına atıflarda bulunmuş .genel olarak bana uyan tarafları yoğunluktaydı ben beğendim.
rast gele kitabı açıp , bana denk gelen bir sayfandan alıntı yapıp , kitabın incelemesini bitireceğim.
Öğleye kadar dost oldum bir bulutla
o ise
tam öğle zamanı
birdenbire
bıraktı beni:)
iyi okumalar....
