Erasmus, insan doğası ile düzeni bozulmuş bir cumhuriyet arasında üstü kapalı bir şekilde yaptığı Platoncu kıyaslamada mantığı , en yüksek yöneticiye, bazı değerli duyguları ( evlat sevgisi, aile ve arkadaş sevgisi, itibar görme arzusu ) asilzadelere ve kötü tutkuları ( şevhet, kıskançlık , sefahat düşkünlüğü ) ise "kitlelerin en alttaki tortusu" na benzetir.