Hakkında
Dr. Jennifer Thomas, Massachusetts General Hospital'da Yeme Bozuklukları Klinik ve Araştırma Programının Eş Direktörü ve Harvard Tıp Fakültesi Psikiyatri Bölümü'nde Psikoloji Doçentidir. Dr. Thomas'ın araştırması, Neredeyse Anoreksik: Benim (veya Sevdiğim Kişinin) Yemekle İlişkisi Bir Sorun mu? adlı kitaplarında anlatıldığı gibi atipik yeme bozukluklarına odaklanıyor. ve Kaçınmacı/Kısıtlayıcı Gıda Alım Bozukluğu için Bilişsel-Davranışçı Terapi: Çocuklar, Ergenler ve Yetişkinler. Şu anda ABD Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü ve özel vakıflar tarafından finanse edilen, kaçınmacı/kısıtlayıcı gıda alımı bozukluğunun nörobiyolojisi ve tedavisini araştıran çeşitli çalışmaların baş araştırmacısıdır. 100'den fazla bilimsel yayının yazarı veya ortak yazarıdır. Aynı zamanda Yeme Bozuklukları Akademisi Yıllık Toplantıları Direktörü ve Uluslararası Yeme Bozuklukları Dergisi'nin Yardımcı Editörüdür.
Unvan:
Yazar
Okurlar
2 okur okudu.
1 okur okuyor.
Sözler ve Alıntılar
Anksiyete Bozuklukları
Anksiyete bozuklukları, gelecekteki bir tehdit ile ilgili aşırı korku veya endişe ile karakterizedir. KKYAB'de besin kısıtlaması veya kavınma genellikle kaygıdan kayaklanmaktadır ve özgül fobiler, travma sonrası stres bozukluğu
ve panik bozukluğu ile ortak noktalara sahiptir. Duyusal hassasiyeti olan bireyler, besin neofobisini tanımlamaktadır ve alışılmadık yiyeceklerden iğreneceklerinden endişe duymaktadır; olumsuz sonuçlardan korkanlar, yemek yemenin travmatik bir olaya neden olacağını öngörmetedir. KKYAB vakalarında özellikle yemek yemeye ya da yiyeceğe karşı belirgin bir ilgi eksikliği olanlarda, bireyler genellikle rahatsız edici ve hatta tehlikeli olarak algıladıkları fizyolojik duyumlara (örn., tokluk) oldukça duyarlıdırlar. Kaygıya normal bir tepki, kaygı uyandıran uyarandan kaçınmaktır. Kaçınma, korku uyandıran uyarıcıyı ortadan kaldırarak kısa vadede korkudan kurtulmayı sağlamaktadır, ancak nihayetinde uzun vadede kaygıyı artırabilmektedir. Yani, kaçınmanın ardından kaygının anında azalması kaçınma davranışını pekiştirmektedir; dahası, bireye korkularıyla yüzleşme veya tahminlerinin yanlış olduğunu görme veya korkulan sonuçlarla baş etme fırsatı sunmamaktadır.
Sayfa 31 - Apamer Yayınları
KKYAB: Klinik vakada pediatrik beslenme bozuklukları, klasikyeme bozuklukları ve anksiyete bozuklukları ile benzerlikler göstermektedir.
Tedavi
Pediatrik beslenme bozukluğu olan bireyler için birçok klinik kılavuz, tedavinin geniş bir multidisipliner bakım ekibi (örn., aile hekimi veya çocuk doktoru, gastroenterolog, diyetisyen, konuşma terapisti, iş ve uğraşı terapisti, sosyal hizmet uzmanı, psikiyatrist ve/ veya davranışsal psikolog) gerektirdiğini öne sürmektedir (bkz., Dodrill, 2014).
Sayfa 44 - Apamer Yayınları
Biyolojik ve çevresel katkıların ortak noktalarında, yeme ve beslenmeyi zorlaştırabilen ve KKYAB'nin gelişimi için zemin hazırlayan tıbbi ve psikiyatrik komorbiditeler yer almaktadır. Örneğin, belirli kısıtlamalar gerektiren besin alerjileri, bazılarında daha fazla besinden kaçınmaya veya kısıtlamaya yönelik hassasiyeti arttırabilmektedir. Benzer şekilde, artan duyusal hassasiyet ve bilişsel katılık ile ilişkili olan otizm spektrum bozukluğu, bazıları için yerleşik hale gelecek olan seçici yemeye zemin hazırlamaktadır. Buna ek olarak, tıbbi gelişmelerle son birkaç on yılda erken doğumlarda artış sağlanmaktadır. Erken doğan bireylerin düşük doğum ağırlığına ve erken beslenmeyi zorlaştırabilecek tıbbi komplikasyonlara sahip olma olasılığı daha yüksektir (Kumar ve diğerleri, 2017; Villar ve diğerleri, 2018), bu da beslenme bozuklukları riskini artırabilmektedir.
Apamer Yayınları
Diğer tıbbi hususlar
KKYAB semptomlarının niteliğine bağlı olarak başka değerlendirmeler gerekli olabilmektedir. Örneğin, hastanın belirti ve semptomlarına bağlı olarak, çocuk doktorunun veya aile hekiminin hastayı alerji testi (daha önce bilinmeyen alerjilerin besin seçiciliğine katkıda bulunabileceğini belirlemek için), üst endoskopi (iltihap ve ülserleri tespit etmek için), pH probu testi (gastroözofageal reflü teşhisi için), üst gastrointestinal seri veya baryum yutma testi (yangı, ülser veya disfajiyi tespit etmek için) veya mide boşaltma çalışması (yavaşlamış bir boşalma hızının mide bulantısına, kusmaya veya aşırı tokluğa neden olup olmadığını belirlemek için) için bir uzman doktora sevk etmesi gerekebilir (Williams & Foxx, 2007). Benzer şekilde, doktorun, eozinofilik özofajit de dahil olmak üzere yemek yemeyi ağrılı hale getirebilecek herhangi bir komorbiditeyi göz önünde bulun» durması gerekmektedir.
Sayfa 42 - Apamer Yayınları
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok