Jonathan Wilson Gönderileri
Jonathan Wilson kitaplarını, Jonathan Wilson sözleri ve alıntılarını, Jonathan Wilson yazarlarını, Jonathan Wilson yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Liverpool aynı zamanda kendilerini İşçi Partisi'nin hantal enkazına sızıp onu radikalleştirmeye adamış militan Troçkistlerin de kalesiydi. Liverpool Şehir Meclisi üstündeki kontrolleri ve Westminster'daki hükümetle girdikleri müzmin doğrudan çatışmalar bu şehrin politik sağ tarafından günah keçisi ilan edilmesine, onun sosyal güvenlik dümeniyle zenginleşip şeytani belediye sosyalizmine oy veren lümpen proletaryanın son mevzii olarak görülmesine sebep oldu. Kendi ülkesinde dışlanan, 1980'lerin başlarındaki bilinçli tasarlanmış ekonomik gerilemeler ve tahliyelerle yıpratılmış bir şehirde Liverpool Futbol Kulübü sürekli bir onur vesilesi, başarıya aç halkın enerjisinin ve duygularının çekim noktasıydı.
Sayfa 204 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Çoğu zaman ulusal ruh haliyle uyumsuz olan Liverpool şimdi tam da ona model olmuştu: küstah ve genç, gösteriş ve tutuculuktan uzak, botlarının topuğuna kadar demokratik.
Sayfa 79 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Gerry and the Pacemakers'ın "You'll Never Walk Alone" yorumu. Shankly ısrarla bu şarkının benimsenip Liverpool'un marşı haline gelmesinin, kulübün altmışlarda şehrin yaşadığı büyük kültürel patlamanın ne kadar merkezinde yer aldığının yansıması olduğunu söylüyordu.
Sayfa 79 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Futbol tuhaf bir oyundur ve daha iyi olan her zaman kazanmaz.
Sayfa 34 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bir maç tek bir anla, bir turnuva tek bir maçla, bir kariyer tek bir turnuvayla şekillenebilir. Futbol her zaman adil değildir.
Sayfa 15 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Yakın dönem Liverpool'u destekleyenler için Steven Gerrard'ın ayağının kaydığı an belki de tarihin en belirleyici anlarından biriydi.
Sayfa 9 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Çünkü futbol tuhaf bir oyundur ve daha iyi olan her zaman kazanmaz.
Liverpoollular kaybedilen hayatlar için yas tuttular ama şehrin gururu için de yas tuttular çünkü futbol şehrin son gurur kaynaklarından biriydi.
Shankly'nin sevdiği kitap Robert Burns'ün bir biyografisiydi; en lüks varlığı, tahmin edilebileceği üzere bir futbol topuydu; bu arada Kop'un sevdiği şarkılar da vardı: Danny Kaye ve Louis Armstrong'un "When the Saints Go Marching in" versiyonu ve tabii ki Gerry and the Pacemakers'ın "You'll Never Walk Alone" yorumu. Shankly ısrarla bu şarkının benimsenip Liverpool'un marşı haline gelmesinin, kulübün altmışlarda şehrin yaşadığı büyük kültürel patlamanın ne kadar merkezinde yer aldığının yansıması olduğunu söylüyordu.
McConnell o sezon sırasında nihayetinde ölümüne sebep olacak bir hastalıkla yatağa düştüğünde, yönettiği kulübün ilham verici biçimde lig kupasını kaldırdığını görecek kadar hayatta kalmayı başaracak ve kendisine Stoke'un Sheffield United'la oynadığı bahtsız deplasman maçının topu hediye edilecekti. McConnell'ın, yastıklarla desteklendiği hastane yatağında çekilen, kulübünün yirmi üç yıl sonra İngiltere şampiyonluğu tahtına oturmasını sağlayan yırtık pırtık eski turuncu topu aldığını gösteren bir fotoğrafı var. Topu hemşireden almak için uzandığı sırada gülümsüyor. Bu, ölmek üzere olan bir adamın zayıf düşmüş, hayatta kalma mücadelesi veren, ince dudaklı gülümsemesi değil. Bu, bir çocuğun ağzını yayıp tüm dişlerini gösterdiği güneşli gülümsemesi; futbolun uyandırabildiği masum neşeyle canlanmış, oyunun sonsuz ihtimaller dünyasında sevgili Liverpool'unu nelerin beklediğini merak eden bir gülümseme.