İlkel insan kendi benliğini ancak yalnızlık, ancak kopukluk olarak duyumsar. Bireysel şeyler ve onlardan kaynaklanan diğer şeyler onda dehşet uyandırır, hem de zayıflık ve yetersizlikle eşanlamlıdır. Sağlamlık ve güvenilirlik, varlığı her bireyinkinden eski olan, yaşama gözlerini açtığında bireyin hazır bulduğu topluluktadır.