Juan Benet

Juan BenetMadrid’de Sonbahar author
Author
8.0/10
2 People
7
Reads
2
Likes
694
Views

About

1927 yılında Madrid'de doğdu. İspanyol İç Savaşı sırasında babasını kaybetmesinin üzerine ailesiyle birlikte San Sebastian'a gidip bir süre orada yaşadıktan sonra Madrid'e geri döndü ve inşaat mühendisliği okudu. 1953'te Finlandiya'da inşaat mühendisi olarak çalışmaya başladığı sıralarda ilk oyununu yayımladı ve bir süre sonra mesleğini bırakarak yazmaya yöneldi. Girift romanları ve deneysel düzyazı üslubuyla tanınan Benet 1993 yılında Madrid'de öldü. Eserlerinden bazıları şunlardır: Nunca llegarás a nada (1961, Asla Hiçbir Şey Olmayacaksın), Volverás a Región (1968, Región'a Dönüş), Un viaje de invierno (1972, Bir Kış Yolculuğu), Qué fue la guerra civil (1976, İç Savaş Neydi), Saúl ante Samuel (1980, Samuel'den Önce Saul), En la penumbra (1989, Yarıgölgede), El caballero de Sajonia (1991, Saksonya Şövalyesi).
Title:
Yazar
Birth:
Madrid, İspanya, 1927

Readers

2 readers liked.
7 readers read.
8 readers will read.
Reklam

Quotes

See All
(…) yazmak için sigara içmesi gereken kişi bunu ya Bogart gibi dumanı gözüne dolayarak (sert bir tarzı belirleyen havaya kalkmış kaşla birlikte) yapmak ya da sigaranın büyük kısmının kül tablasında ziyan olmasına katlanmak zorundadır.
Sayfa 81 - Metis Yayınları - 2. BasımKitabı okudu
Kitap okumayan arkadaşlarıma hava atıyorumdur...
Goethe dahil bütün klasikleri okumuştu, ilginç görünmeye heveslendiğinde, “pembe parmaklı şafak”tan, “dağların esneyişi”nden söz eder, yan yan bakışlarla karşılaşırdı.
Sayfa 109 - Metis Yayınları - 2. BasımKitabı okudu
Reklam
“Niçin, ne yönde olduğu umurumda değil, ama bir değişiklik istiyorum. İstediğim tek şey bu; nasıl yatalak bir adam artık kendi vücuduna bile dayanamadığı için konumunu değiştirmek isterse, öyle istiyorum.”
Sayfa 23 - Metis Yayınları - 2. BasımKitabı okudu
Açıklama gerektiren şey daima duruştur, asla hareket değildir.
Sayfa 61 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Birincil olduğu söylenen mutluluk, başarı, servet, güç gibi kimi amaçları tanımlayan cümlelerden kaçınılması gerekirdi. Bu tür şeyler elde edilse bile, ortalama bilgelikte bir kişinin bunu pek farketmediği, çünkü emellerinin başka olduğu söylenirdi aşağı yukarı. Bu farklı emeller, sıradan insanın ancak birincil amaçlarını gerçekleştirdiğinde düşünebileceği, sükûnet, doyum gibi şeyler olabilirdi; oysa birincil amaçlara kendilerinden vazgeçildiğinde çok daha kusursuz biçimde ulaşılabilirdi. İkincil amaçlar, birincil amaçlar tarafından gizlenmekteydi: Mutluluk her neyse, ondan vazgeçebilmenin huzuru, güçten vazgeçme özgürlüğü, serveti küçümsemenin güvenliği gibi.
Sayfa 25 - Metis YayınlarıKitabı okudu

Updates

See All
Henüz kayıt yok

Comments and Reviews

See All
Reklam
Henüz kayıt yok