Dede yüz yaşında var. Önündeki sandukada küçük küçük şişeler. Şişelerde ne idüğü belirsiz ot çöp. Elindeki sarkacı üstlerine tutuyor, sarkaç ya dönüyor ya da ileri geri gidiyor, adam kağıda bir şeyler yazıyor. Biz bekliyoruz. Ellerimiz önümüzde kavuşmuş.
"Cahilsin, okur öğrenirsin. Gerisin, ilerlersin. Adam yok, yetiştirirsin. Paran yok, kazanırsın. Her şeyin bir çaresi vardır. Fakat insan bozuldu mu, bunun çaresi yoktur."