Hakkında
Kamuran Gürün, (1924, İstanbul - 20 Temmuz 2004), Türk diplomat.
Galatasaray Lisesi'ni ve Ankara Siyasal Bilgiler Okulu’nu (Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi) bitirdi. 1948 yılında Dışişleri Bakanlığı’na girdi. çeşitli iç ve dış görevlerde bulunduktan sonra 1963-1967 yıllarında bakanlığın Genel Sekreter Ekonomik İşler Yardımcılığı’nda bulundu. Buna ek olarak yeni kurulan Bakanlıklar Arası Ekonomik Kurul’un ilk Genel Sekreterliği görevi de kendisine verildi. 1967 yılında büyükelçi olarak Bükreş’e atandı. Aynı yıl Gencay Gürün ile evlendi. 1970 yılında OECD Daimi Delegeliğine, 1972’de Atina Büyükelçiliği’ne getirildi. 1976’da Yüksek Müşavir olarak merkeze döndü. 1978’de CENTO Genel Sekreteri, 1980’de Dışişleri Bakanlığı Genel Sekreteri (Müsteşar) oldu. 1982 yılında bu görevinden kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. 1984-86 yılları arasında Radyo Televizyon Yüksek Kurulu'nun ilk başkanlığını yaptı. Önce Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde (1983-85), ardından Marmara Üniversitesi Avrupa Topluluğu Enstitüsü’nde (1986) öğretim görevlisi olarak Türk Dış Politikası ile İnkılâp Tarihi dersleri verdi. 1986-1994 yılları arasında Güneş sonra Hürriyet gazetelerinde “dış politika” köşe yazarlığı yaptı. Ermeni Dosyası adlı kitabı İngilizce ve Fransızcaya çevrildi. 20 Temmuz 2004 tarihinde vefat etti. Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.
Unvan:
Türk Diplomat
Doğum:
1924
Ölüm:
2004
Okurlar
5 okur beğendi.
42 okur okudu.
5 okur okuyor.
39 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Vahşet hikayeleri bütün harplerde ortaya çıkar. Maksat harbin ilham ettiği nefret ve korkunun üzerinde toplanacağı bir görüntü yaratmaktır.
Sayfa 74
Türklerin en zayıf oldukları sahalardan birisinin propaganda olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Bu, Osmanlı İmparatorluğu'nda da böyleydi. Türkiye Cumhuriyeti'nde de böyle olmuştur, Türklerin propaganda ile ilişkileri, yazılara, yalan iddialara cevap vermeye çalışmaktan ibaret kalmış, yani bir nevi pasif, kendini korumaya matuf bir gayretten öteye geçememiştir.
Sayfa 63
"Ermenilerin İstanbul'daki sultanlar tarafından çok kötü idare edildiklerinde şüphe yoktur.Ne var ki, aynı şey Türkler için de varitti. Osmanlı İmparatorluğunun problemi de zaten bu kötü idareden doğmakta idi ve bu problem bir Ermeni meselesi olduğu kadar bir Türk meselesi idi.
Sayfa 55Kitabı okuyor
Tarih boyunca ne bağımsız bir Ermenistan'ın, ne müttehid bir Ermeni milletinin mevcudiyetinden bahsetmek, tarihi bir hakikat olarak mümkün görünmüyor.
Sayfa 37
İnsaniyet timsali olarak ortaya çıkıp Ermeniler öldürülüyor diye gözyaşı döken politikacıların, Türkiye'deki bir Ermeninin ölmesine hakikaten üzülebileceğini düşünebilmek için insanın saftan da öteye, resmen aptal olması icap eder.
Sayfa 275
İletiler
Henüz kayıt yok
