Büyük dağlar ülkesi...
Nur'un, yeryüzüne nakşedilmiş, silinmeyen ayak izleri ; dağların doğusu, ülkenin herhangi bir yerinden unutula gelmiş çok uzak coğrafyalarına hüzünle işlenmiş, doğa ve insan çehresine bürünmüş bir yaşam döngüsüyle sürdürülmekteydi onların dünyası...
Büyükbaba Mendoh, torunu Nail ve kocası Beni'nin yolunu gözleyen Marya.
Küçük bir köy, cami ve kilise... Kesin yüzyılların yarası var bu topraklarda. Dünyada insan olma duygusu kadar şanssız ve bahtsızca başka ne gibi bir şey, ne gibi bir duygu, ne gibi bir acı olabilirdi ki bu dağ köyünde...
Yol menzilsiz, adressiz... Ne doğuya, ne batıya, ne de güneye gidiyoruz. Burası şeytanların kaçıp gittiği çileli topraklar olmalı, burası hikâyemizin başladığı yer olan kuzeyin doğusu...
Çike, Ten, Azemdegül ve Roza... Zemheri'nin ortasında kalmış yönsüz, yurtsuz bir aile..
Güney Akdeniz de, uzak, kızıl kum tepelerinin ardına düşmüş, ağır ve sessiz bir coğrafya. Bir gecenin sabahına, turunçlu güneşin yuvasından kusursuzca doğup, sardığı ıpıssız mekânlar. Dünya'nın tam orta yerine gelişigüzel tezgâh kurup gizlenmiş bir yer. Suali sorulmaz Musa'nın gezdiği kumlu ovalar. Burası, yüreğine büyük bir inancı sahiplenmiş bir kölenin özgürlüğüne giden azadı, sevinçli gözyaşlarıdır. Burası, birbirinin gönül bağlarıyla bağlanmış, aşklarına ömürlerini adamış, celladın keskin kılıcına boynunu bükmüş kör, dilsiz, sağır, dermansız yarasına sarılmış kederli topraklardır. Burası, büyük Mezopotamya'dır...
Şeyh Ased ve karısı Safya..
