Bu kitabı bir tek ben okumuşum gibi hissediyorum. Ama olsun gelin size pek okunmayan bu kitap benim üzerimde nasıl bir etki bıraktı ondan bahsedeyim. Öncelikle söylemeliyim ki, alışılagelmişin dışında bir anlatım tarzına sahip. Karakterin aklına girip, kendiyle olan iç hesaplaşmalarına kadar tanık olabildiğiniz türden. Sanki kişi günlüğüne içine döküyormuş da, siz de sonradan o günlüğü bulmuşsunuz gibi bir his bırakıyor okuyucuda. Tanıtım bülteninde de anlatıdığı gibi, Ana toprağı kazıyor, her bir komşu kendi geçmişini buluyor. Mesela iki karakter konuşurken düşüncelere dalıp giden o karakterini içini tüm saydamlığıyla görüyorsunuz. Güzel olmasına güzel, asla kötü diyeceğim bir kitap değil. Ancak biraz dağınık bir anlatımı var. Şuan anlatıcı kim, hangi yıldayız, geçmişteki hangi olayı anlatıyor, kızlar ne? Okurken sık sık kendime sorduğum sorulardı. Kendine has bir anlatım tarzı benimsediği için bazen ne okuduğunuzu anlayamayabiliyorsunuz. Tam bu nedenle başlarda kitaba ısınmakta çok zorlandım. Ama uzun bir okuma yaptıktan sonra taşlar yerine oturuyor. Ondan sonra okuduğundan keyif almaya başlıyorsun. Okumayı düşünenlere tavsiyem ilk okumaya başladıklarında uzun bir okuma yapmaları ve pes etmemeleri. Hikayenin okuyucuyu içine alması için biraz zaman gerekiyor maalesef.

UmamiLaia Jufresa · Alabanda Yayınları · 201714 okunma