Lance Olsen Gönderileri
Lance Olsen kitaplarını, Lance Olsen sözleri ve alıntılarını, Lance Olsen yazarlarını, Lance Olsen yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Aile çok tuhaf bir şey: İnsan en çok aile fertleriyle tartışıyor, en çok onlardan şikâyet ediyor, en çok onlardan nefret ediyor; ama yine de bir şekilde sonunda hep onlara dönüyor.
Sayfa 175 - Versus KitapKitabı okudu
Dostlar senin hakkında her şeyi bilen ve seni buna rağmen seven kişilerdir. Bir sürü dostun olacak. Zamanla kazaklar gibi eskitip tüketeceksin onları ama sorun değil. Biz buyuz işte.
Sayfa 144 - Versus KitapKitabı okudu
Daha yükseğe uçamayanlar daha hızlı düşmeyi öğrenmek zorundadır.
Sayfa 141 - Versus KitapKitabı okudu
Ölüm yalnızca bir önyargıdan ibaret.
Sayfa 140 - Versus KitapKitabı okudu
Paragrafların arasındayken insanlığın geleceği hakkında konuşacak kimseniz olmaz.
İnsanlar bu yüzden çocuk yapıyorlar zaten. Kalan dakikaları geçirmelerine yardımcı olacak birileri olsun diye. Birlikte tramvay bekleyecekleri birileri.
Ben çocuklarıma, onları dünyaya hiç getirmeme iyiliğini yaptım.
Sayfa 138 - Versus KitapKitabı okudu
Şimdi Nietzsche'nin başucunda durmuş ona bakarken, insan yaşlandıkça, artık varlıklarına katlanamıyor olsa bile dostlarına tutunmak istiyor, diye düşünüyor Overbeck. Bu dünyadan göçüp gittiğinde senin için üzülecek birileri olsun diye. Ama ne kadar sıkı tutunsan da dostlar birer birer kaybolup gidiyorlar. Bazıları senden önce ölüyor. Bazıları bilinmez yerlere gidip geride hiçbir iz bırakmaksızın hayatından çıkıveriyorlar. Öyle ki, bir gün de bir bakıyorsun yıllar geçmiş ve etrafta kimse kalmamış. Bir kısmıysa seninle bağını bilerek koparıyor ya da sen onlarla bağını koparıyorsun. Çünkü yaş ilerledikçe oldukları veya olmadıkları, yaptıkları veya yapmadıkları şeyler yüzünden nefret etmeye başlıyorsun insanlardan.
Overbeck kendini Nietzsche'yi hafifçe dürtükleyip uyandırmaya çalışırken hayal ediyor. Arkadaşına söyleyecek veda cümleleri bulmaya uğraşıyor. Mesela daha normal bir hayat sürmüş olmayı çok istediğini, önceden belirlenmemiş bir tek gününün bile geçmediğini, her anının; akşam yemekleri, yeni kitaplar, tez savunmaları, karısıyla sabah yürüyüşleri, bildik bir konuda verilmiş seminerlerle dolu olduğunu, oysa Nietzsche'nin on beş yıldan fazladır bütün bunlardan elini eteğini çekmiş olarak bir sokak köşesinde yaşayışına nasıl imrendiğini, hatta hayranlık duyduğunu söylemek istiyor.
Sayfa 132 - Versus KitapKitabı okudu
İnsan hayatındaki en önemli şeyler, gürültülü zamanlarda değil, sessiz anlarda gerçekleşiyor.
Kalabalık zamanlarda değil de, en yalnız olduğun anlarda.
O yüzden sığırlar bir türlü sessiz olamazlar.
Sayfa 115 - Versus KitapKitabı okudu
Yer, altından kayıp gidiyormuş gibi huzursuz bir uykuya dalmaktan daha kötü bir şey varsa, hiç uykuya dalamamaktır.
Uçuşup duran zihnini bir türlü kapatamamak.
Görecek kayda değer hiçbir şey olmadığını bilsen de gözlerini otuz saniyeden fazla kapalı tutamamak.
Hiçbir şeyi tam anlamıyla düşünememek.
Hiçbir şeyi tam anlamıyla hissedememek.
Bedenin bir laboratuar haline gelmişken hisdüşünmek, düşhissetmek.
Sayfa 113 - Versus KitapKitabı okudu
Hayatı duyarak, sezerek yaşamak korkunç bir hata, diye düşündü.
Kumların sakinliğine dönmeli.
Taşların sessizliğine.
Sayfa 112 - Versus KitapKitabı okudu
Düşünceler beynin safralarıdır.
Sayfa 92 - Versus KitapKitabı okudu