Vilyam Kokkel şəxsi müşahidələrinə əsaslanıb qeyd edirdi: "Üstünlüyün düşmən tərəfində olduğunu heyrətamiz dərəcədə tez sezirdi və cəld öz dəstələrinə köməyə gəlirdi. Əgər əsas sərkərdələrindən kimsə rəqibin ciddi üstünlüyü olmadan geri çəkilərdisə, o (Nadir), atının belinə sıçrayıb həmin sərkərdəni döyüş təbərzini ilə öldürür, komandanlığı ondan rütbəcə aşağı olana verirdi".