About
Asturya Bölgesinden asil bir ailenin çocuğu olarak 1760’ta Madrid’te dünyaya geldi. Babası, şair, tiyatro yazarı ve (aynı zamanda) bir avukat olan Nicolas Fernandez de Moratin ; annesi ise İsidora Cabo Conde’dir. Babası hayatını kelimelere adamış bir insan olduğundan, sürekli edebi tartışmaların yaşandığı bir ortamda büyüdü. Dört yaşındayken karakterini etkileyerek içine kapanmasına neden olan çiçek hastalığına yakalandı. Babası karşı olduğundan üniversite eğitimi görmedi ve bir mücevhercinin yanında çırak olarak çalışmaya başladı.
1779’da daha on dokuz yaşındayken Akademi tarafından düzenlenen şiir yarışmasında teselli ödülü kazanmıştı. 1782 yılında ise Şiirsel Ders adlı yapıtıyla ikincilik ödülüne layık görülecekti. 1787’de, Gaspar Melchor de Jovellanos ile dostluğu sayesinde, o zamanlar Paris göreviyle sorumlu olan Cabarus Kontu’nun yardımcısı olarak Paris’e bir yolculuğa katıldı. Bu deneyim, genç bir yazar için oldukça yararlıydı. Madrid’e döndüğünde, La derrota de los pedantes (Bilgiçlerin Yenilgisi) adlı satirik eseriyle ilk büyük çıkışını gerçekleştirdi. Godoy’a yaklaşmasının hemen ardından onun koruyuculuğunu kazandı, ki bu da ona oyun açılışlarında, ek kilise görevleriyle kazançlarını arttırmada yardım etti.
Beş yıl boyunca Avrupa’da dolaştı. 1797’de, “Çeviri Bürosu” bölümündeki memurluk görevini almak için Madrid’e döndü ve bu iş onun ekonomik problemler olmadan yaşamasını sağladı.
1808’de Godoy’un düşüşünden sonra Fransızlar’ın tarafını tuttu ve kral Joseph Bonaparte tarafından Kraliyet Kütüphanesi’nin baş kütüphanecisi olarak atandı.
O zamandan itibaren Joseph Bonaparte’la olan ilişkileri sebebiyle Fransız yandaşı olarak görüldü. Joseph Bonaparte ülkeyi terk etmek zorunda kaldığında ve VII. Fernando yeni politikasıyla başa geçtiğinde, Moratín Fransızlara vermiş olduğu destek nedeniyle (Fransacılar), Valensiya, Peñíscola ve Barselona’ya sığınmak zorunda kaldı.
Leandro Fernandez de Moratín, kelimenin tam anlamıyla bir tiyatro adamıydı. Tiyatro yazarlığı konumu, az bilinen bakış açılarını denemesini, (tiyatroyla ilgili teorik çalışmalar yapmasını) zorunlu kılıyordu. Her ne kadar yaptığı bu çalışmaları da kendi tiyatro eserleri kadar önemli bulsa da, onlar için daha fazla zaman, çaba ve fedakarlık göstermesi gerekiyordu.
Moratín, İspanyol Tiyatro Tarihi’nin kurucularından biriydi. Onun, Kraliyet Akademisi Tarih Bölümü tarafından (1830-1831) basılana kadar bilinmeyen “İspanyol Tiyatrosunun Kökleri” adlı eseri, Lope de Vega öncesi İspanyol Tiyatrosu hakkındaki ilk ciddi çalışma ve belgelerden biridir. Eserlerinin 1825’teki Paris baskılarına yazdığı, 18. yy İspanyol Tiyatro Tarihi’ni klasik bakış açısıyla özetlediği “Önsöz” de oldukça ilgi çekicidir. Moratín aynı zamanda kendi döneminin tiyatro reformunun aktif destekçisiydi.
Reformu destekleyen yüksek konumdaki kişilerle olan ilişkisi ve babasının fikirlerinin takipçisi olmasıyla bağlantılı olarak, döneminin İspanyasında süregelen tiyatral yapıdaki tüm yeniliklere olan desteğini kesmedi. La Comedia Nueva (Yeni Komedi), yüz yılın ortalarından beri Ignacio de Luzán, Agustin de Montiano ve Luyando, Blas Nasarre ve Luis José Velázquez gibi aydınlar tarafından başlatılan, hükûmetin desteğini de yanlarına alarak giriştikleri bu reform hareketinin dönüm noktalarından biridir.
Moratin, 1928’te Paris’te öldü.
Birth:
Madrid, İspanya, 10 March 1760
Death:
Paris, Fransa, 21 June 1828
Readers
1 readers read.
Quotes
ACTO II — ESCENA V
Yo sé que ni mi figura ni mi edad son para enamorar perdidamente a nadie...
Sayfa 62
ACTO III — ESCENA X
Don Diego. — Si tú la quieres, yo la quiero también. Su madre y toda su familia aplauden este casamiento. Ella..., y sean las que fueren las promesas que a ti te hizo..., ella misma, no ha sido media hora, me ha dicho que está pronta a obedecer a su madre y darme la mano, así que...
Don Carlos.— Pero no el corazón.
Sayfa 124
ACTO III — ESCENA X
...me llamaba Don Félix de Toledo nombre que dio Calderón a algunos amantes de sus comedias.
Sayfa 121
Updates
Henüz kayıt yok
Comments and Reviews
Henüz kayıt yok