İmgelerimiz sonucu, kendimize ve sevdiğimize sevinç veren her şeyi yine benliğimizde ve sevdiğimizde doğrulamayı deneriz; ya da tam tersi, kendimize ve sevdiğimize acı veren her şeyi yadsımayı deneriz.
"Bu olumsuzluklar, tüm mutluluk ve mutsuzluğun yalnızca sevdiğimiz şeyin doğasında bulunmasından kaynaklanıyordu. Çünkü sevilmeyen uğruna asla savaş verilmezdi, yitirildiğinde asla üzüntü duyulmaz, başkası ele geçirdiğinde kıskançlık oluşmaz, ne korku, ne de nefret, kısacası ruhun kılı bile kıpırdamazdı."
~