Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Lindsay Hawdon Yorumları ve İncelemeleri
Lindsay Hawdon yorumları ve incelemelerini, Lindsay Hawdon kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Lindsay Hawdon puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İsmi ile bana çekici gelen ve devamında onsozu okumam ile okumaya karar verdiğim bir kitap. Hayata ve yenislere dair farklı bir bakış açısıyla yazılmış bir eser. Herseke mutlaka okuması gerekenler listesine almalı. Okunmaya değer bir kitap olduğu tartışılmaz.
352 syf.
5/10 puan verdi
Roman; yarı Çingene, yarı Yeniş melez bir çocuğun (Yakup) II. Dünya savaşı sırasında Nazi katliamından, önce ailesiyle, daha sonra tek başına sürdürdüğü kaçış hikayesini konu alıyor.
Aslında roman 3 zamana bölünmüş. Eskiden Çok Eskiden; Yakup'un anne ve babasının (Lor ve Yavi) çocukluk yılları ve yollarının kesişmesi. Eskiden; Yakup'un anne ve babasıyla geçirdiği kaçış hikayesi. Bugün; Yakup'un tek başına kaçış hikayesi.
3 zaman da kendi başına ayrı bir hikaye, ayrı bir kitap olabilecekken tek bir kitapta anlatıldığı için eksik kalmış, istenen duygu verilememiş bana kalırsa. Daha uzun ve ayrıntılı anlatıldığında çok güzel 3 hikaye çıkabilirmiş. Ama aynı kitapta olunca zaman zaman dikkatim dağıldı. Hatta Yakup'tan ziyade, Lor ve Yavi'nin kişisel hikayeleri beni daha çok etkiledi diyebilirim.
Kitabın çevirisinin başarılı olduğunu söyleyemeyeceğim. Tam hikayeye kendimi kaptırdım derken çeviri kaynaklı olduğunu düşündüğüm kopukluklar yaşadım, tam olarak olaylara kendimi kaptıramadım. Çingene şivesini verebilmek adına 'h' ile başlayan kelimelerde 'h' düşürülmüş ama bunun da pek etkili olduğunu söyleyemeyeceğim.
Genel olarak çok beğendiğim ve tavsiye edebileceğim bir kitap değil. Yarım bırakmamak adına bitirdim:(
Yeniş : Ağırlıklı olarak başta Almanya, Avusturya, İsviçre, Hollanda, Fransa ve Belçika'da yaşayan Yeniş dili konuşan Avrupa'da Romanlar ve Sintilerden sonraki 3.büyük göçebe topluluğu oluşturan bir etnik grup.
Yakup’un Renkleri
Her ne kadar ön yargı ile başlamış olsam da iyi ki okumuşum dediğim bir eser oldu benim için. Özetle konusundan bahsedecek olursam çingene soykırımının olduğu zaman bir çocuğun yaşadıkları ile alakalı tarihe dayalı bir kurgu. Kitabın en çok sevdiğim kısımlarından birisi ise olayların sıralanışı. Olaylar kronolojik değil geçmiş ve şimdi olarak ayrılmış ama karışık bir vaziyette okurken kafanız karışmıyor endişelenmeyin. Kitabı okurken yeri geldi bazı yerleri güldürdü ama genellikle ağlattı. Ve bir kez daha insanların savaşın ne kadar gaddarca bir şey olduğunu hatırlattı bana. Çingene soykırımı utanarak söylüyorum ki hakkında çok ama çok az bildiğim bir olaydı. Bu kitap bu konuda bayağı bilinçlenmemi sağladı. Tavsiyem eğer bu kitaba ulaşabilirseniz mutlaka okuyun ve okutturun!
Ve Yakup koşmaya başladı
Kitapta sıkça söylenildiği gibi Yakup, bir çingene çocuğu. Yarı Roman, yarı Yeniş. Henüz on yaşında bile değil.
Roman bugün, eskiden ve eskiden, çok eskiden bölümlerinden oluşuyor. Bu zaman geçişleri sırası ile değil. Bu ilk başta biraz kafa karışıklığı yaratıyor ama kitap ilerledikçe aşılıyor bu durum. Olaylar bugün Yakup'un koşmasıyla başlıyor. Elbette koşmasının bir sebebi var ve bu sebep insanları ve dünyayı sorgulatıyor bizlere.
Her bölümün bende bıraktığı duygu farklıydı. Yakup'un annesi Lor'un gençliğinin anlatıldığı bölümler depresif, çalkantılı. Yakup'un hayata tutunmaya çalışması içgüdüsel ve aile özlemi ile dolu. Her karakter ilmek ilmek işlenmiş. Görsel zekası olan okuyucular için renklerin anlatımı tam bir şölen.
Bazı okuyucular için okuması zor gelebilir bu kitabı ama sabredip okursanız pişman olmazsınız.
instagram.com/p/BXd5EQEBA0m
352 syf.
4/10 puan verdi
Arka planında 1945 yılına kadar yapılan çingene soykırımı bulunan kitap.Çevirisinden mi bilmiyorum ama akıcı birbiriyle bağlantılı geçişler olduğu söylenemez.
#OKUDUM
Savaşın soğuk yüzünü, ırkçılığı, ötekilestirmeyi
yok etmeyi, yok saymayı, silahın namlusunu masum insanların beynine merhametsizce dayamayı, öldürmenin hak sayıldığı , çocukların vicdansızca ölüme terk edildiği, öldürüldüğü, gaz odalarında zehirlenmeleri,
anne ve babalarının gözlerinin önünde linç edildiği bir yasam, yasam mıdır?
Korkma Yakup," dedi babası "renkleri gör."
Selam
Bugün arka kapağını okuyunca merak ettiğim, kitabı okuyunca ise biraz beklentimin altında kalan bir kitapla geldim.
Yakup' un Renkleri üç bölümden oluşuyor: Yakup'un şu anki halini, ailesiyle birlikte yaşadığı zamanı, anne ve babasının çocukluğunu okuyoruz. Okurken bir hikayeden çok üç farklı hikayeye şahit oluyoruz aslında ve bu başlarda biraz anlaşılması zor olsa da ilerleyen sayfalarda oturuyor. Açıkçası beni Yakup'un yaşadıklarından çok anne ve babasının yaşadıkları daha çok etkiledi. Özellikle Lor'un annesinin yaşadıkları depresiflikle dolu.Yaşadıkları hiç kolay şeyler değil ve hâl böyle olunca Yakup da aslında acı dolu bir genetik mirasla dünyaya geliyor.
Kitapta işlenen diğer bir konu da Çingene Soykırımı. Aslında bu konu bence biraz arka planda kalmış. Ben biraz daha detaylı verilmesinin daha faydalı olacağını düşündüm. Aynı zamanda çingenelere yapılan şeyler tüylerimi ürpertti. Insanın diğer bir insana sırf renginden, yaradılışından dolayı işkence yapması, yaşam hakkını elinden alması çok ürkütücü.
Bu olaylara rağmen Yakup hep koşuyor ve içinde bir yerlerde yaşama olan inancı, renklere olan bağı var.
Birkaç alıntı bırakayım buraya;
"Ve onsuz asla yapamayacağımız şey," diye fısıldadı, "bizim Apasavello dediğimiz şeydir. Inanç. Hayat onun umuduyla devam eder."
Hayatta da en hoş şeyler hep acıların ardından gelmez mi? Gaddarlığın ardından kibarlık. Savaşın ardından barış. Kaybetmenin ardından aşk.
Yani kitabı okudum okumasına ama çingene katliamı gibi elinde mükemmel bir konu olmasına rağmen yazarin bu konuyu ele alış tarzını beğenemedim. Çevirisinden mı kaynaklanıyor anlamadım ama derinlere inemedim. Sadece Yakup'un 1944 yılında başından geçen olaylar ilgimi çekti. Ne annesinin geçmişi ne de babasının geçmişi ilgimi çekmedi. Konu güzel kurgu kötü. Okumasanız da olur derim..