"İnsanın çocukluğu gökyüzü gibiydi. Başımızı kaldırdığımızda ilk gökyüzünü görürdük. İnsan da her zaman ruhunun en kuytularına bakmaya karar verse ilk çocukluğunu görmez miydi? Aslında her birimiz, çocukluğumuzda kaderimiz tarafından elimize verilen kalemle boyardık gökyüzümüzü. Mavi, beyaz, gri ya da siyah... Kocaman insanlar olduğumuzda hâlâ hayata o renklerle bakacağımızı bilmeden kendi ellerimizle şekillendirirdik hayatımızı ve dünyamızı."
"Sen beni unuttun mu?" diye sordu Gökçen.
"Unuttum."
"Niye ki?"
"Yaşamak için," dedi, zorla bir nefes daha aldı. "Eğer unutmazsam ölürdüm."
"Neden?" diye sordu Gökçen bu sefer.
"Özlemekten."
sürekli gördüğüm ve merak ettiğim bir kitaptı. genellikle kitaplar hakkında hiçbir şey bilmeden okumaya başlıyorum buna da öyle başladım sürpriz oldu bana ama nedense daha farklı bir şeyler bekliyordum. öncelikle başta kitaba kendimi vermem çok zor oldu ama okudukça alıştım ve dünyasının içine girebildim. yazarın yazım tarzını da pek sevemedim
Selam.
Okurken beni hem güldüren hem de ağlatan bir kitap oldu, yazarın ilk kitabı olmasına rağmen duyguları bu kadar güzel okuyucuya geçire bilmesi bence çok başarılı. Kitapda fazlaca küfür ve argo mevcut, bundan rahatsız olan biri değilim, ama çok fazla olunca normal olarak rahatsız oldum. En sevdiğim sahneler kesinlikle Pamuk ve Kepçük'ün sahneleri. Bunlar nasıl böyle tatlı ola biliyorlar ya, ikisini okurken yumuş yumuş oldum, aşırı tatlılar. Kitapda Gökçen karakterini çok sevip kendime benzetsem de karakter olarak daha olgun birini bekliyordum, karakterin sürekli aniden değişen ruh hallerini, çocuksu haraketlerini okumak çok hoşuma gitmedi. Murathan.. artık favori erkek karakterlerimden biri. Mükemmel bir karakter cidden. Başlarda sürekli bir birlerine bağırarak, dinlemeden anlamadan iletişim kurmaları dışında tüm sahnelerini çok güzeldi. Barut timi hakkında konuşmaya bile gerek yok bence. Tek kelimeyle mükemmeller. Okurken güldüğüm tüm sahneler onların cidden favorilerim Zülküf ve Barbo tabi ki. Onları ve Süleymanla Aybükeyi de daha fazla okumayı isterdim ama yine de tüm sahnelerine bayıldım. Umarım serinin diğer kitaplarında yan karakterlere daha fazla yer verilir. Sonu da çok iyi bir yerde bitdi. İkinci kitabını bekliyorum.
Ay bu kitap bana tüm garip duyguları yaşattı, hislerim o kadar karışık ki ne ağlarım ne gülerim şu an. Geçmişe döndüm bi anda. Edis falan çalıyordu kafamda okurken. Ama kitabı okurken o kadar güldüm ki. İçtiğim su boğazımda mı kalmadı dersiniz artık siz düşünün. Hem yükseldim hem delirdim hem bayıldım hem sinirlendim yerden yere vurdum kendimi bi