Luis Martín-Santos Ribera Posts
You can find Luis Martín-Santos Ribera books, Luis Martín-Santos Ribera quotes and quotes, Luis Martín-Santos Ribera authors, Luis Martín-Santos Ribera reviews and reviews on 1000Kitap.
Bir sinek gibi yarı aralanmış bir çiçeğin içine düşüp bacakları orada yapışıp kalmamalı.
Sayfa 98
Bu noktaya gelince gülmek gerekir, çünkü –en aptal insan için bile– dünyanın, kötü olmakla kalmayıp, aynı zamanda bir çırpıda düzeltilemeyeceği de apaçıktır. Öyleyse gülelim.
Sayfa 71
Tanrım, her yerde aynı insanoğlu değilmiş gibi! İçgüdüleri bakımından en ilkel hayvanlardan her zaman daha aşağılık, ve uygarlıkları anlayan düşünürlerin kendisinden çıktığı düşüncesiyle sürekli daha üstün.
Sayfa 35
Yaşam kimi zaman çetindir, sağlam yapılı köy insanları, dolaşmasını ya da elleri kollarıyla hareket etmesini ya da hiçbir neden yokken alık alık gülmesini ya da havanın güneşli ya da göğün açık olması gibi sudan nedenlerle zevkten dört köşe olmasını iyi bilirler.
Sayfa 22
Acaba aşk aceleye gelmiş bir anlamlar dizisi midir? Yoksa aşk, simgesel bir varlığın çevrende Dünya'nın birleşmesi midir? Yoksa aşk, kendine başına hiçbir anlamı olmayan, bu yüzden de inatla kendi varoluşumuzun kaypak örtüsüyle cisimleştirmeye çalıştığımı başka bir gerçeği çırılçıplak gözler önüne sermek için bireyselin yok edilmesi midir?
Sayfa 103 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
"Ey güzellik, sonsuzluk, şehvetlilik! Ey zamanı yenen Tanrıça! Ey şehvet uyandıran! Anlat, anlat. Aç yüreğinin ve açıkla. Şeytanla bir sözleşme mi imzaladın?"
Sayfa 95 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
.....bu sayede insan soyu hiçbir zaman yitip gitmez, kent de bunun için vardır (insanoğlunun hiçbir zaman yitip gitmemesi için); her köşesi gelişmiş bir kayıp bürosu olan bu kentte insanoğlu acı çekebilir, ölebilir, ama istese bile yitip gitmez; çünkü bin, on bin, yüz bin çift göz onu sınıflandırır ve yerine yerleştirir, onu tanır ve kucaklar, ona bir kimlik verir ve onu kurtarır; tam yitip gittiğini sandığı anda kendi doğal yerinde bulunmasını sağlar; cezaevinde, kimsesizler yurdunda, karakolda, akıl hastanesinde, acil servis ameliyathanesinde; insanoğlu artık –buralarda– halktan değildir; ey insanoğlu sen halktan biri gibi görülmezsin, herhangi bir kimse çıkıp senin halktan biri olduğunu, halktan gelen biri olmasaydın bunun daha iyi olacağını, söyleyebilir; ey insanoğlu çünkü sen halktan birisin.
"Öyle çocuksunuz ki," derdi yaşlı kadın,"hiçbir savaşa katılmak zorunda kalmamış bir çocuk. Fakat bunun iyi bir şey olduğunu sanmayın. Hatta bence üzülecek bir şey. Erkekler savaş sayesinde daha erkek oluyorlar. Küçük kızın dedesinden biliyorum ben."
"Ne yazık ki," diye gülümsüyordu Pedro, "ben barışçıyım. Beni ilgilendiren savaşlar virüslerle antikorların savaşları."
Sayfa 44Kitabı okudu
Başladığım şeyi bitiremiyorum.
İnsan insanın kurdu mu?