Mesela sosyal fobisi olan biri hayatındaki birçok kazanımı daha en başından kaybetmektedir.
Kişi iş yerinde kendini ifade edemediğinden ya da en basit topluluk önünde sunum yapmaktan bile kaçındığından etkili olabileceği birçok projeden uzak durabilir ve terfi imkanlarını kaçırabilir ya da kişi reddedilme beğenilmeme korkusu yüzünden etkilendiği kadına duygularını açmaz, bu etkileşimi erteler ve hayatı boyunca huzurlu olabileceği bir ilişkiden mahrum kalabilir.
Bu davranıştan vazgeçilmenin yollarından biri insan olarak her zaman bir problemi çözebilme her şeye yetebilme her durumu hazır olma zorunluluğumuzun olmadığını kabul etmek diyebiliriz.
Aslında her zaman her olasılığı hazır olmak gibi bir durum mümkün değildir, hayatta bu kadar fazla değişken varken hepsini kontrol etmek insani bir durumun çok ötesindedir.
Bu sebeple tamamıyla geleceğe yönelik anlamsız detaycı tahminlerle bir şeyleri almak veya biriktirmek yerine daha esnek olmak bulunan zamana odaklanmak gerçek ihtiyaçları temin etmek hem daha kolay hem de ulaşılabilir hedef olacaktır.
Hayat içerisinde sıklıkla duyduğumuz bir tabir. "Kusursuz İnsan"
Kulağa nasıl da hoş geliyor değil mi?
Sanki hayatın her alınında mükemmelliyeti elde etmiş ve bunun keyfini sürercesine..
Lakin akılda bir soru olması lazım sizce bu mümkün mü?
Elbette mümkün değil, hiçbir zaman da olmayacak.
Çünkü bizler mükemmel değil mükellefiz. Bunun
Kitapta daha çok mukemmelliyetciligin tanımi yapılmış, mukemmlliyetcilik bu, budur emin misiniz mükemmeliyetçi olduğunuzdan gibi testler sunulmuş ve çözüm yolları bence tanımlara göre daha kısa tutmuş. Psikoloji tarzı kitap severler okuyabilir.