Hazreti Lokmân der ki: "Üç husus vardır ki ancak üç şey ile bilinir:
a. Halim selim kişi ancak öfkelendiği zaman...,
b. Kahraman kişi, savaş esnasında...,
c. Gerçek dost, ona ihtiyaç duyulduğu anda..."
Söz söylemenin de birçok edebleri vardır:
1. Söze, besmele ve hamd ile ile başlamak.
2. Söz sırasında salevât-ı şerife'yi çokça zikretmek.
3. Herkesin anlayabileceği bir şekilde konuşmak. Arapça ve Farsça gibi herkesin anlayıp kavraması mümkün olmayan kelime ve deyimleri kullanmak doğru değildir. İnsanlar, rahatsızlık duyarlar.
Ayrıca kibir ve gururun bir göstergesi olarak kabul edilir. Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve sellem) bu konuda şöyle buyurmuştur: "Meclisimde en çok öfkelendiğim kişiler, kibirli ve gururlu bir şekilde, anlaşılması zor olan sözleri konuşanlardır."